38

"上德不德， 是以有德。 下德不失德， 是以無德。 上德無為 而無以為， 下德為之 而有以為。 上仁為之 而無以為， 上義為之 而有以為。 上禮為之 而莫之應， 則攘臂而扔之。 故失道而後德， 失德而後仁， 失仁而後義， 失義而後禮。 夫禮者，忠信之薄 而亂之首。 前識者，道之華 而愚之始。 是以大丈夫處其厚， 不居其薄， 處其實， 不居其華。 故去彼取此。"

"Ali kəramət sahibinin öz kəramətini büruzə verməyə ehtiyacı yoxdur – buna görə də onun kəraməti var və qorunulur Cüzi kəramət sahibi isə öz kəramətini nümayiş etdirməməyi bacarmır – buna görə də, əslində, onun heç kəraməti yoxdur Ali xeyirxahlıq və insansevərlik mövqeyindən əməl edənin etdiyinə ehtiyacı yoxdur Ali ədalət mövqeyindən çıxış edənin mənəvi borcu var, lakin nə edirsə etsin, yenə də bir çox əməl etməyə ehtiyacı qalır Ali ədəb mövqeyindən çıxış edənin bir çox əməl etməyə ehtiyacı var, lakin hay verən yoxdur: onda ədəb tam pozulur və əməl etməyənlər zor gücü ilə rədd edilir Həqiqətən də Yol itiriləndə – kəramət özünü büruzə verir Kəramət itiriləndə – xeyirxahlıq və insansevərlik özünü büruzə verir İnsaniyyət itiriləndə – mənəvi borc hissi özünü büruzə verir Mənəviyyat itiriləndə – ayin və ədəb qaydaları özünü büruzə verir Ayin-ədəb doğru iman-vəfanın cecə-qabığıdır və qarğaşalığın başlanğıcıdır Səthi anlayış ilə heyran olmaq – cəhalətin başlanğıcıdır Böyük adam üzdəkinə çox fikir vermir – mahiyyət ilə məşğuldur, Gül ilə yayındırılmır – kök-toxum ilə məşğuldur"

"Човекът с висше Äе не се стреми äа прави впечатление с äобри äела, затова е äоброäетелен; Човекът с нисше Äе желае äа прави впечатление с äобри äела и затова не е безкористен; човекът с висше Äе е безпристрастен и така осъществява неäеяние; човекът с нисше Äе е äействен с поäчертана показност; облаäаващият висша обич къмто хората, е äеятелен без äа äействува; човекът с висша справеäливост е показно äеятелен; човекът, който спазва ритуалите, äействува, наäявайки се на отплата. Не получи ли взаимност, той наказва. Ето защо, когато Äао си отиäе се появява Äе; слеä Äе - човеколюбието; поäир човеколюбието - справеäливостта. Ритуалът е знак за отсъствие на äоверие и преäаност. В ритуала е начало на смутовете. Външното е öвят на Äао, началото на всякакво невежество. Ето защо великият човек бере същественото и захвърля всичко незначително. Той взема плоäовете и оставя öветовете."

"V nejvyšším stupni se energie Te jako taková neprojevuje, a přeci takovou je, v nejnižším stupni energie Te sama sebe nešetří a přeci tvořivou už není. V nejvyšším stupni energie Te nic nevykonává, a přeci není ničeho, co by bylo třeba ještě vykonat, v nejnižším stupni energie Te koná a koná, a přeci všechno je ještě třeba vykonat! V nejvyšším stupni principu lidskosti netřeba do ničeho zasahovat, v nejvyšším stupni principu konání a v mezích správnosti a spravedlnosti je třeba jak do čeho zasahovat a v nejvyšším stupni dodržování pravidel obřadnosti není už ničeho, co by nebylo vhodné, a tak už ani nahá ramena nejsou pohoršující! Proto: Po ztrátě Cesty Tao zůstává vám přeci ještě energie Te, po ztrátě energie Te zůstává vám ještě princip lidskosti, po ztrátě principu lidskosti zůstává vám ještě alespoň princip konání v mezích správnosti a spravedlnosti a po ztrátě principu konání v mezích správnosti a spravedlnosti zůstává vám ještě alespoň obřadné chování! Avšak kdo ztratí už i obřadnost, jeho důvěryhodnost a věrnost se stanou tak chatrné, že mu už zůstane jen zmatek v hlavě! A když se všechny jeho předcházející znalosti přemění jen v květnatou okázalost jeho Cesty Tao, tak to už bude počátek skutečné hlouposti! A tak tedy Veliký a kultivovaný vzdělanec setrvává jen v Její nejvyšší tvořivosti a ne v Její ochablosti, jen v Její skutečné opravdovosti a ne v Její falešné květnatosti! Proto: Odmítněte tamto a držte se tohoto!"

"En virkelig god mand er ikke bevidst om sin godhed, og er netop derfor god. En tåbelig mand prøver på at være god, derfor er han det ikke. En virkelig god mand udretter intet, men lader alligevel intet ugjort. En tåbelig mand udretter alt muligt, alligevel bliver han aldrig færdig. Når den virkeligt kærlige mand handler, lader han intet ugjort. Når den retfærdige mand handler, lader han såre meget ugjort. Når en opportunist handler, og ingen reagerer, ruller han ærmerne op og søger hævdelse ved magt. Derfor sagde de gamle: Når Tao tabes, dukker det gode frem. Når det gode tabes, dukker kærligheden frem. Når kærligheden tabes, dukker retfærdigheden frem. Når retfærdigheden tabes, dukker opportunismen frem. Men opportunisme er kun en skygge af troskab og pålidelighed, et varsel om anarki. Kundskab om fremtiden er kun en forblommet antydning af Tao og frembringer sløvhed. Men den virkelig store mand bygger på det virkelige, ikke på det tilsyneladende, på indholdet og ikke på den ydre skal. Tag derfor det første og sky det andet!"

"Das hohe LEBEN sucht nicht sein LEBEN, also hat es LEBEN. Das niedere LEBEN sucht sein LEBEN nicht zu verlieren, also hat es kein LEBEN. Das hohe LEBEN ist ohne Handeln und ohne Absicht, Das niedere LEBEN handelt und hat Absichten: Die Liebe handelt und hat nicht Absichten. Die Gerechtigkeit handelt und hat Absichten. Die Moral handelt, und wenn man ihr entgegenkommt – so fuchtelt sie mit den Armen und zieht einen herbei. Darum: Ist der SINN abhanden, dann das LEBEN. Ist das LEBEN abhanden, dann die Liebe. Ist die Liebe abhanden, dann die Gerechtigkeit. Ist die Gerechtigkeit abhanden, dann die Moral. Diese Moral ist Treu und Glaubens Dürftigkeit und der Verwirrung Beginn. Vorbedacht ist des SINNES Schein und der Torheit Anfang. Also auch der rechte Mann: Er weilt beim Völligen und nicht beim Dürftigen. Er bleibt beim Sein und nicht beim Schein. Darum tut er ab das Ferne und hält sich ans Nahe."

"Ο Σοφός δεν προσπαθεί να είναι ενάρετος, Γι’αυτό και είναι. Ο συνηθισμένος άνθρωπος συνέχεια προσπαθεί να φαίνεται ενάρετος, Γι’αυτό και δεν είναι. Ο Σοφός δρα αβίαστα, Γι’αυτό και πετυχαίνει τα πάντα. Ο συνηθισμένος άνθρωπος δρα με βιάση, Και δεν προλαβαίνει ποτέ να ολοκληρώσει τίποτε. Ο καλόψυχος άνθρωπος αναλαμβάνει δράση Εκεί που πρέπει. Ο άνθρωπος που αγαπά τη νομιμότητα αναλαμβάνει δράση, Εκεί που δεν πρέπει. Ο ηθικολόγος αναλαμβάνει δράση, Και όταν δεν βρίσκει την ανταπόκριση που θέλει, Σηκώνει τα μανίκια και ασκεί βία. Όταν χαθεί το Ταό, έρχεται η καλοσύνη. Όταν χαθεί η καλοσύνη, έρχεται η ηθική. Όταν χαθεί η ηθική, έρχεται το τελετουργικό. Το τελετουργικό είναι το τσόφλι της αληθινής πίστης, η αρχή του χάους. Γι’αυτό, ο Σοφός ασχολείται Με το βάθος κι όχι με την επιφάνεια, Με τον καρπό κι όχι με το τσόφλι. Επειδή δεν έχει επιθυμίες, ζει στην πραγματικότητα, Εγκαταλείποντας όλες τις ψευδαισθήσεις."

"The man of superior virtue is not (conscious of) his virtue, And in this way he really possesses virtue. The man of inferior virtue never loses (sight of) his virtue, And in this way he loses his virtue. The man of superior virtue takes no action, but has no ulterior motive to do so. The man of inferior virtue takes action, and has an ulterior motive to do so. The man of superior humanity takes action, but has no ulterior motive to do so. The man of superior righteousness takes action, and has an ulterior motive to do so. The man of superior propriety takes action, And when people do not respond to it, he will stretch his arms and force it on them. Therefore when Tao is lost, only then does the doctrine of virtue arise. When virtue is lost, only then does the doctrine of humanity arise. When humanity is lost, only then does the doctrine of righteousness arise. When righteousness is lost, only then does the doctrine of propriety arise. Now, propriety is a superficial expression of loyalty and faithfulness, and the beginning of disorder. Those who are the first to know have the flowers of Tao but are the beginning of ignorance. For this reason the great man dwells in the thick, and does not rest with the thin. He dwells in the fruit, and does not rest with the flower. Therefore he rejects the one, and accepts the other."

"La alta naturaleza no intenta mantener la naturaleza, por lo tanto la tiene. La baja naturaleza intenta no perder la naturaleza, por lo tanto la pierde. La alta naturaleza no actúa porque no tiene razón para hacerlo; la baja naturaleza actúa, porque encuentra razón para hacerlo. El alto humanitarismo actúa aunque no tenga razón para hacerlo; La alta equidad actúa porque encuentra razón para hacerlo. El ritual más elevado actúa aunque no halle respuesta, desnuda las armas y lanza una soga. Por lo tanto cuando se pierde el Tao, hay naturaleza. Cuando se pierde la naturaleza, hay humanitarismo. Cuando se pierde el humanitarismo, hay equidad. Cuando se pierde la equidad, hay ritual. En cuanto al ritual, es el delgado filo de la lealtad y la fidelidad y el comienzo del desorden; En cuanto a la predicción, es el florecimiento del Tao y el comienzo de la estupidez. Por lo tanto, una gran persona guiándose por lo grueso no mora en lo fino, guiándose por la semilla no mora en la flor. Por lo tanto una persona así deja esto y toma aquéllo."

"Vägevam on väeta, seepärast tal on vägi; väetim ei lase väge käest, seepärast tal pole väge. Vägevam ei tee midagi ja tal pole, mida teha; väetim teeb midagi ja tal on, mida teha. Inimlikum teeb midagi ja tal pole, mida teha; Õiglasem teeb midagi ja tal on, mida teha; Kombelikum teeb midagi ja kui vastust ei tule, keerab käised üles ja kargab kallale. Sedasi siis: Tao läheb kaotsi – tuleb inimlikkus; inimlikkus läheb kaotsi – tuleb õiglus; õiglus läheb kaotsi – tulevad kombed. Kombed on ustavuse-aususe kest, aga segaduse läte; etteteadmine on Tao õis, aga tobeduse algus. Seepärast väärt mees jääb ivaga, mitte õiega; sestap ta jätab selle, võtab tolle."

"فرزانه تلاش نمي كند قدرتمند شود؛ بنابراين قدرتمند حقيقي است. انسان عادي در تلاش براي رسيدن به قدرت است؛ بنابراين هرگز قدرت كافي بدست نمي آورد. فرزانه هيچ نمي كند، با اين وجود چيزي ناتمام باقي نمي گذارد. انسان عادي هميشه مشغول كارهاي مختلف است، با اين وجود كارهاي ناتمام زيادي دارد. انسان مهربان عمل مي كند، و چيزي ناتمام باقي مي ماند. انسان عادل عمل مي كند و بسياري چيزهاي ناتمام باقي مي مانند. اخلاق گرا عمل مي كند و هنگامي كه كاري از پيش نمي برد آستين بالا مي زند و از زور استفاده مي كند. وقتي تائو گم مي شود، خوبي پديدار مي شود. وقتي خوبي گم مي شود، اخلاقيات پديد مي آيند. وقتي اخلاقيات گم مي شوند، آداب و رسوم جايگزين مي شود. آداب و رسوب مختلف پوسته ايمان است و شروع آشوب و بي نظمي. فرزانه به عمق توجه مي كند نه به سطح، به ميوه نه به گل، او از خود كاري نمي كند، در واقعيت تمركز يافته و خيالات باطلش از ميان رفته است."

"Ylhäistä hyvettä ei hyveenä tunnusteta ja sen tähden se on hyveen oikea olemus. Alemmalla hyveellä on hyveen leima ja sen tähden siltä puuttuu sen olemus. Ylhäinen hyve on itsestääntuleva eikä pyydä kunniaa. Alempi hyve on vehkeilevä ja vaatii tunnustusta. Korkeampi hyväntahtoisuus toimii pyytämättä itselleen kunniaa. Korkeampi oikeus toimii, mutta sillä on myöskin vaatimuksia. Alempi hyödynetsintä on vehkeilevä ja sen tähden sitä ei kukaan kunnioita. Sen tähden se paljastaa käsivartensa ja ponnistautuu väkivallalla. Siten tapahtuu, että kun Tao on kadonnut, hyve astuu sen tilalle. Kun hyve on kadonnut, astuu hyväntahtoisuus sen paikalle. Kun hyväntahtoisuus on kadonnut, astuu oikeus sen paikalle. Kun oikeus on kadonnut, astuu hyödynetsintä sen paikalle. Mutta hyödynetsintä on ainoastaan oikean ja toden varjo ja on hämmennyksen enne. Pintapuolinen hyve on ainoastaan Taon kiiltokuva ja hullu käyttää sitä hyväkseen. Sen tähden todella suuri mies laskee perustuksensa vakavalle pohjalle eikä antaudu varjon varaan. Hän pysyy todellisessa ja välttää kiiltokuvan. Toisen hän hylkää ja toiseen hän tarttuu molemmin käsin."

"Ce qui est supérieur à la Vertu du Principe (le Principe lui-même considéré dans son essence), n’agit pas, mais conserve en soi la Vertu à l’état d’immanence. Tout ce qui est inférieur à la Vertu du Principe (les règles de conduite artificielles), n’est qu’un palliatif à la perte de la Vertu ; palliatif qui n’a avec elle rien de commun. Ce qui est supérieur à la Vertu (le Principe), n’agit pas en détail. Ce qui est inférieur à la Vertu (les règles artificielles), n’existe que pour l’action en détail. Ce qui est au-dessus de la bonté (artificielle confucéenne, le Principe) n’agit pas en détail. Ce qui est au-dessus de l’équité (artificielle, la bonté) agit en détail. Ce qui est au-dessus des rits (l’équité) lutte avec les penchants des divers êtres, d’où les rits et les lois. En d’autres termes, après l’oubli de la nature avec ses instincts naturels bons, vinrent les principes artificiels palliatifs de ce déficit ; lesquels sont, dans l’ordre descendant, la bonté, l’équité, les rits et les lois. Oui, les rits ne sont qu’un pauvre expédient pour couvrir la perte de la droiture et de la franchise originelles. Ils sont une source de troubles (étiquette, rubriques) plutôt que d’ordre. Enfin le dernier terme de cette évolution des­cendante, la sagesse politique, fut le commencement de tous les abus. L’homme vraiment homme, s’en tient a la droi­ture et au bon sens naturels, méprisant les principes artificiels. Usant de discernement, il rejette cela (le faux), pour embrasser ceci (le vrai)."

"תכונות תמימות הן אלא שלא רוצות להתגלות יותר מוסר יש בפחות תנועה עם כוונות בולטות מזה אפשר בין צדקים המוכרים לך להשוות: מי שעם דה־הצדק־על בכוונה לא מתנהג בלי מטרות בלי לעשות את מה שהוא צריך אינו משאיר דולג על פי קראיתו של הלב האנושות גבוהה רק מתגלה ולא בחישובים־בהמתנה שתקבל מאנשים "תודה" ענין של "צדק גבוה" מלא בשאיפה לשים הכול רק־ככה־ש־יהיה־לו־התאמה ומנהגים גבוהים את כל העשיה סוגרים בכנס נוהלים כופים את מי שלא שומר מנהג מרצונו אכן אפשר ליראות: אם דאו מה לאיבוד הולך נשאר דה באיביד של דה נשארת תקווה לאנושות באיבוד של רחמים עוד חוק נשאר בכל מקום ובאיבוד של חוק נשאר רק מנהג אך המנהג־הוא מעטפה ריקה של אמונה מתי הרעיון הופך להיות פריחה לאנאלפאבתיות־טיפשות כאן התחלה למרד הקרוב סימן פתיחה לכן חכם בוחר לא בקליפה אך רק בתוכן ולא בפרח אך בפרי"

"A magasabbrendű erény nem fitogtatja magát, azért igazi erény. Az alsóbbrendű erény mindig erénynek akar látszani, és azért nem igazi értelemben való erény. A magasabbrendű erény a dolgok folyását a természetre bízza. Az alsóbbrendű erény törtet és mindent erőszakol. Az igazi emberszeretet tevékeny anélkül, hogy a maga előnyét keresné. Az igazi igazságszeretet tevékeny, célja van vele. Az igazi erkölcs is tevékeny, de ha valaki nem követi, kényszeríti őt, hogy kövesse. Azért mondják: Ahol a Taot megtagadják, ott felbukkan az erény. Ahol az erényt nem követik, ott felbukkan a szeretet. Ahol nincs emberszeretet, ott felbukkan az igazságosság. Ahol az igazságot megtagadják, ott felbukkan az erkölcs. Ez az úgynevezett erkölcs azonban csak látszata a hűségnek és szeretetnek és a bomlás kezdete. A külső tudás a Tao-nak csak virága és a butaság kezdete. Azért az igazi férfiú a belsőt igyekszik meghódítani, és nem elégszik meg a külső látszattal. A gyümölcsöt tartja meg és nem a virágot. Az elsőt választja és a másodikat elveti."

"Նա, ով առավելագույն չափով տիրապետելով Ուղու (Դաոյի) առաքինություններին, չի ձգտում ցուցադրել դրանք, ոչինչ չի կորցնում: Նա, ով ունենալով Ուղու ամենաչնչին առաքինությունը, աճեն կերպ ձգտում է ցուցադրել այն, իրականում ոչինչ էլ չունի: Նա, ով առավելագույն չաւիով ւտտիրւսպետելով Ուղու (Դաոյի) առաքինություններին, ոչ մի անբնական բան չի անում, որնէ բան անելու կարիքը չունի: Նա, ով ունենալով Ուղու ամենաչնչին առաքինությունը, անդադար բանում Է հանուն ինչ-որ շահի, ստիպված կլինի միշտ ն ունայն բանել: Նա, ով օժտված է մեծ մարդասիրությամբ, միշտ ձգտում է արտահայտել դա, թեն դրա կարիքը չունի: Նա, ով օժտված է մեծ արդարամտությամբ, միշտ ձգտում է իրականացնել այն, որովհետն միշտ արդարադատության կարիքն ունի ՛նա, ով մեծապես ավանդապաշտ է, միշտ ձգտում է ցուցադրել դա, ն երբ մարդիկ չեն ընդունում նրա ավանդապաշտությունը, պատրաստ է բռնությամբ հաստատել այն: Ուստի, երբ մարդիկ կորցնում են Ուղին (Դառն), հայտնվում Է առաբինությունը, երբ կորցնում են առաքինությունը, հայտնվում է մարդասիրությունը, երբ կորչում է մարդասիրությունը, հայտնվում է արդարադատությունը, իսկ երբ կորչում է արդարադատությունը, հայտնվում է ավանդապաշտությունը: Իսկ ավանդապաշտությունը, որը բխում է խեղաթյուրված նվիրվածությունից ն կույր հավատից, միշտ պատրաստ է խռովություն ծնել: Ուստի նա, ով ասում է, որ գիտի Ուղին, տեսնում է ծաղիկը, բայց չի նկատում պտուղը: Իմաստունը սպասում է մնայուն պտուղին ն չի տարվում անցողիկ ծաղիկներով: Ուստի իմաստունը ընտրում է ամձենակարնորը ն հրաժարվում է մնացածից."

"Yang menguasai tingkat tertinggi Tao tidak berusaha menunjukkannya, maka mereka memilikinya secara keseluruhan. Yang menguasai pada tingkat lebih rendah berusaha untuk tidak kehilangannya, maka mereka tidak memilikinya secara keseluruhan. Yang menguasai tingkat tertinggi tidak melakukan apa-apa dan tidak perlu melakukan apa-apa. Yang menguasai pada tingkat lebih rendah selalu bertindak, dan selalu butuh untuk bertindak. Mereka yang memiliki kebaikan tertinggi selalu begitu dan tidak perlu untuk melakukannya. Mereka yang memiliki kebenaran tertinggi berusaha selalu begitu dan perlu untuk melakukannya. Mereka yang memiliki rasa berkuasa tertinggi selalu menampilkannya dan jika orang tidak meladeninya, mereka mengeluarkan senjata dan menyerangnya. Maka dari itu ketika Tao hilang, sifat-sifatnya muncul; ketika sifat-sifatnya hilang, kebaikan muncul; ketika kebaikan hilang, kebenaran muncul; ketika kebenaran hilang, kekuasaan muncul. Kekuasaan adalah pusat kesetiaan dan keyakinan, dan juga hasil dari ketidakteraturan; pemahaman ringkas hanyalah bunga-bunga Tao dan permulaan dari kebodohan. Maka orang yang agung bertahan pada yang nyata dan menolak apa yang tidak jelas; hidup dari buah dan bukan dari bunga. Beginilah dia memilih yang satu dan menolak yang lain."

"Hin æðri dyggð ljómar ekki, og er ágæti hennar. Hin óæðri dyggð hreykir sér og er þess vegna lítils verð. Hin æðri dyggð starfar ósjálfrátt og þarf ekki að halda sér á lofti. Hin óæðri dyggð sér sinn hag og vill láta á sér bera. Hin æðri ástúð starfar og er ósérplægin. Réttlætið starfar, en sér einnig sinn hag, þótt það sé göfugt. Siðir og venjur færast mikið í fang, en eru sífellt á stjái og ryðja sér til rúms með ofbeldi, ef þeim er ekki viðtaka veitt. Þess vegna er ekki unnt að draga dul á, að þegar Alvaldið hverfur, kemur dyggðin í ljós; þegar dyggðin er horfin, er ástúðin eftir; þegar ástúðin missist, kemur réttlætið til sögunnar; þegar réttlætið er farið veg allrar veraldar, setjast siðir og venjur að völdum. Siðir og venjur eru aðeins skugginn af sannri sæmd og eru undanfari óeirða. Grunnfærnin eltir vafurlogann og er upphaf heimsku. Sannarlegt mikilmenni reisir á traustum grundvelli og fer ekki eftir yfirborðsgljáa. Hann hirðir ávöxtinn, en ekki blómið. Hann fleygir hisminu, en hirðir kjarnann."

"La virtù somma non si fa virtù per questo ha virtù, la virtù inferiore non manca di farsi virtù per questo non ha virtù. La virtù somma non agisce ma non ha necessità di agire, la virtù inferiore agisce ma ha necessità di agire. La somma carità agisce ma non ha necessità di agire, la somma giustizia agisce ma ha necessità di agire, il sommo rito agisce e se non viene corrisposto si denuda le braccia e trascina a forza. Fu così che perduto il Tao venne poi la virtù, perduta la virtù venne poi la carità, perduta la carità venne poi la giustizia, perduta la giustizia venne poi il rito: il rito è labilità della lealtà e della sincerità e foriero di disordine. Chi per primo conosce è fior nel Tao e principio di ignoranza. Per questo l'uomo grande resta in ciò che è solido e non si sofferma in ciò che è labile, resta nel frutto e non si sofferma nel fiore. Perciò respinge l'uno e preferisce l'altro."

"上徳は徳とせず、是を以て徳有り。下徳は徳を失わざらんとす、是を以て徳無し。 上徳は無為にして以て為す無く、下徳は之を為して以て為す有り。 上仁は是を為して以て為す無く、上義は之を為して以て為す有り。 上礼之を為して之に応ずる莫（な）ければ、則ち＊（うで）を壤（はら）って之に＊（つ）く。 故に道を失いて而る後に徳あり、徳を失いて而る後に仁あり、 仁を失いて而る後に義あり、義を失いて而る後に礼あり。 夫れ礼は、忠信の薄（はく）にして乱の首（はじ）めなり。 前識は、道の華にして愚の始めなり。 是を以て大丈夫は、其の厚きに処りて、其の薄きに居らず、 其の実に処りて、其の華に居らず。故に彼を去てて此を取る。"

"훌륭한 덕의 사람은 자기의 덕을 의식하지 않습니다. 그러기에 정말로 덕이 있는 사람입니다. 훌륭하지 못한 덕의 사람은 자기의 덕을 의식합니다. 그러기에 정말로 덕이 없는 사람입니다. 훌륭한 덕의 사람은 억지로 일을 하지 않습니다. 억지로 일을 할 까닭이 없습니다. 훌륭하지 못한 덕의 사람은 억지로 일을 합니다. 억지로 일을 할 까닭이 많습니다. 훌륭한 인의 사람은 억지로 일을 합니다. 억지로 일을 할 까닭이 없습니다. 훌륭한 의의 사람은 억지로 일을 합니다. 억지로 일을 할 까닭이 많습니다. 훌륭한 예의 사람은 억지로 일을 합니다. 그러나 아무도 응하지 않기에, 소매를 걷고 남에게 강요합니다. 도가 없어지면 덕이 나타나고, 덕이 없어지면 인이 나타나고, 인이 없어지면 의가 나타나고, 의가 없어지면 예가 나타납니다. 예는 충성과 신의의 얄팍한 껍질, 혼란의 시작입니다. 앞을 내다보는 것은 도의 꽃, 어리석음의 시작입니다. 그러므로 성숙한 사람은 두꺼운 데 머무르고, 얄팍한 데 거하지 않습니다. 열매에 머무르고, 꽃에 거하지 않습니다. 후자는 버리고 전자를 택합니다."

"Qenciya rast ne exlaqî ű moralî ye Ji lewre bi nirx ű qîmet e. Qenciya nekűr herdem xwe dike Moral ű cilekî wę yę exlaqî heye Ji lewre ti bihayę wę nîne. Qenciya rast ‘nake’ Ű ti mebesta wę nîne. Qenciya sade ű nekűr ‘dike’ Ű tim mebest ű qesda wę heye. Jen a rast ‘dike’ Lę ti qesd ű mebest ję re nîne. Jîrîtiya rast `dike´ ű heke tu bersivę nedî Dę zendikęn gumlekęn xwe bikiţînin Ű çavsoriyan li te bikin. Ji lewre, dema Tao nemîne qencî Heye Dema qencî winda bibe jen heye Dema jen nemîne dadmendî heye Ű dema dadmendî nemîne adet Ű jiberxwefedîkirin ű layiqî heye. Aniha `layiqî` rűyę derve ye Ji rastî ű dilsoziyę re Ű destpęka tevlhevî ű nexweţiyę ye . Loma hoste di bingehiyan de dijî Ű ne di nekűriyan de Di fękiyan de bęhna xwe derdixe Ne di kulîlkan de"

"Tas, kam De ir visvairāk, nealkst veikt labus darbus, Tieši tādēļ tam piemīt visaugstākais De. Tas, kam De tikai nedaudz, bez mitas alkst paveikt ko labu, Tieši tādēļ tam ir tikai nedaudz De. Tas, kam ir augstākais De, bez rīcības visu paspēj, Taču, kam De tikai nedaudz, tas rosās, bet daudz ko nepaspēj. Tas, kam ir labsirdība, dara par mērķiem nedomājot, Bet, kas pēc taisnības tiecas, tas rīkojas, mērķiem sekojot. Kas rīkojas morāles priekšraksta vārdā, alkst algas un pateicības, Taču, ja pateicību un algu nesagaida, Tad gatavs neganti rīkoties. Tādēļ, ja Dao zudis, vēl paliek De. Ja De arī zudis, vēl paliek labsirdība. Izgaistot labsirdībai, paliek taisnīgums. Ja arī taisnīgums zudis, paliek morāles priekšraksts. Kur spēkā morāles priekšraksts, tur zudusi uzticība. Tas jau ir juku laikmeta iesākums. Sīkumains aprēķins ārēji šķiet it kā Dao, bet aizved nejēdzībā. Gudrais pievēršas būtībai, nevis ārējam veidam, Viņš pēc kodola tiecas, nevis pēc čaumalām, Vairāk ņem vērā īsto nekā šķietamo."

"Een goed mens is zich niet bewust van zijn goedheid en daarom is hij goed. Een minder goed mens probeert om goed te zijn, maar hierdoor is hij nog geen goed mens. Een echt goed mens maakt zich niet druk, toch gebeurt alles wat er gebeuren moet. Een minder goed mens is altijd druk, toch blijft er veel werk liggen Een aardig mens is zo maar druk. Een rechtvaardig mens is druk met een doel. Een fatsoenlijk mens is druk, maar het slaat niet aan. Dan rolt hij zijn mouwen op, en legt zijn wil op. Als je de weg kwijt bent, dan kun je nog steeds goed zijn. Als je je goedheid kwijt bent, dan kun je nog steeds vriendelijk zijn. Als je je vriendelijkheid kwijt bent, kun je nog rechtvaardig zijn. Er rest fatsoen als de rechtvaardigheid wegvalt. Fatsoen is niet meer dan een schil van vertrouwen en toewijding. Het is het begin van verwarring en wanorde. Voorkennis is niet meer dan de bloem van de Tao, het is het begin van dwaasheid. Daarom kiest een groot mens voor de diepte en niet voor de oppervlakte. Hij kiest voor de vrucht en niet voor de bloem. Hij kiest voor de binnenkant en niet voor de buitenkant."

"Człowiek z wyższym Te nie realizuje dobrych uczynków, dlatego jest on pełen cnoty. Człowiek z niższym Te nie zaniedbuje dobrych uczynków, dlatego nie jest cnotliwy. Człowiek z wyższym Te jest bezczynny i działa przez nieczynienie. Człowiek z niższym Te jest czynny i działa z napięciem. Człowiek “wyższego humanitaryzmu” działa i jego działanie dokonuje się poprzez nieczynienie. Człowiek “wyższej sprawiedliwości” jest czynny i działa z napięciem. Człowiek “wyższej uległości” działa i nikt mu nie odpowiada. Wówczas on zmusza ludzi do szacunku. Oto dlaczego “cnota” pojawia się tylko po utracie Tao, “humanizm” – po utracie “cnoty”, “sprawiedliwość” – po utracie “humanizmu”, “szacunek” – po utracie “sprawiedliwości”. “Uległość”, to oznaka braku zaufania i braku oddania. Jest ona początkiem buntu. Wygląd zewnętrzny, to kwiat Tao – początek ciemnoty. Dlatego wielki człowiek bierze istotne i pozostawia znikome. Bierze owoc i odrzuca jego kwiat. On wybiera pierwsze i rezygnuje z drugiego."

"A virtude superior não se ostenta virtude Por isto tem virtude. A virtude inferior não larga a virtude Por isto não tem virtude. A virtude superior não age E por isto não deixa de agir. A virtude inferior não age E por isto deixa de agir. Quando a moralidade atua e ninguém reage Ela então atua com grande provocação. Portanto: Perdendo-se o Tao, eis a virtude; Perdendo-se a virtude, eis o amor humano; Perdendo-se o amor humano, eis a justiça; Perdendo-se a justiça, eis a moralidade. A moralidade reduz a fé e a fidelidade; Sendo a origem de toda desordem. O saber prematuro é mera aparência do Tao E o começo de toda loucura. Por isto o homem maduro: Atem-se ao real e não à aparência; Atem-se ao palpável e não ao impalpável; Afasta o ali e agarra o aqui."

"Oamenii superiori nu au virtute lumească, ei au VIRTUTE. Cei ce ţin la virtutea lor nu au virtute. Virtutea superioară corespunde Non- Acţiunii, ea nu are intenţii. Virtutea comună nu acţionează decât cu intenţia ascunsă de a fi apreciată şi recunoscută. Bunătatea superioară acţionează întotdeauna fără intenţii. Justiţia înaltă acţionează însă cu intenţii. Ceremoniile care acţionează ca şi cum nimeni nu li se supune, sfârşesc prin violenţă. Când omenirea a pierdut cunoaşterea, nu a mai avut decât Virtutea. Pierzând Virtutea, i-a rămas bunătatea; pierzând bunătatea, a găsit dreptatea; pierzând dreptatea, a stabilit în final ceremoniile. Dar ele nu sunt decât umbra virtuţii şi izvor de dezordine. Cunoaşterea falsă este aparenţa Cărării şi începutul prostiei. Omul de seamă preţuieşte ceea ce este de seamă şi nu ceea ce este uşuratic; el are în vedere fructul, nu floarea; pe aceasta o nesocoteşte şi se alătură rodului."

"Люди высшей нравственности не считают себя нравственными; поэтому они имеют высшую нравственность. Люди низшей нравственности не в состоянии потерять свою нравственность, и поэтому безнравственны. Люди высшей нравственности, находясь в бездеятельности, не делают ничего. Люди низшей нравственности делают то, что делают. Люди высшего человеколюбия, находясь в бездеятельности, совершают дела, но не признают их (за свои). Люди высшей справедливости делают то, что делают. Люди высшей почтительности уважают других, но другие не уважают их, поэтому они принудят их к почтению. Отсюда, когда потеряно Тао, то является нравственность; когда нравственность забыта, то является человеколюбие; когда справедливость покинута, то является почтительность. Вот почему почтительность есть последствие ослабления верности и преданности (господину) и начало всякого рода беспорядков в стране. Поэтому великий человек держится существенного и оставляет ничтожное. Он все делает по правде, но никогда не будет опираться на законы. Берите первое и бросьте последнее."

"Mojster si ne prizadeva biti vpliven, zaradi tega je resnično vpliven. Običajen človek kar naprej strmi po vplivu, zaradi tega nima nikoli zadosti. Mojster nič ne naredi, vendar nič ne ostane nedovršeno. Običajen človek vedno dela stvari, vendar še veliko več stvari je za narediti. Prijazen človek nekaj naredi, vendar nekaj ostane nedovršeno. Pravičen človek nekaj naredi, in ostane še veliko stvari za narediti. Moralni človek nekaj naredi, in ko se nihče ne odzove, si zaviha rokave in uporabi silo. Ko je Tao izgubljen, nastane dobrota. Ko je dobrota izgubljena, nastane morala. Ko je morala izgubljena, nastanejo rituali. Rituali so prazna lupina prave vere, začetek kaosa. Zaradi tega se Mojster ukvarja z globinami in ne s površjem, s plodom in ne s cvetenjem. Nima svoje volje. Biva v realnosti in pusti vsem iluzijam oditi."

"Sann moral är inte moralisk Därför har den moral. Ytlig moral misslyckas aldrig att vara moralisk Därför har den ingen moral. Sann moral "agerar" inte Och måste vara icke-existerande för att fungera. Ytlig moral "agerar" Och måste vara tydligt för att fungera. Sann godhet "agerar" Men måste vara icke-existerande för att fungera. Sann Rättvisa "agerar" Men måste vara tydligt för att fungera. Sann korrekthet "agerar" och om du inte reagerar Kommer de att rulla upp sina ärmar och hota dig. Därför, när Tao är försvunnen kommer moralen När moralen är försvunnen då är godheten där När godheten är försvunnen då är Rättvisan där Och när Rättvisan är försvunnen då är korrektheten där. Nu är "korrekthet" det yttre framträdandet för trohet och ärlighet Och början på oreda. Ockulta förmågor är bara blommor från Tao Och början på dumhet. Därför vistas Mästarna i verkligheten Och inte i det ytliga. Vila i frukten och inte i blomman."

"Gerçekten iyi bir insan yaptığı iyiliklerden bihaberdir. Bir budalaysa, tam tersine, sürekli iyi olmaya çabalamalıdır. İyi bir insan az şey veya hiçbir şey yapmıyor gibi görülür; ama gene de hiçbir şeyi yapılmamış bırakmaz. Budala her zaman gayret eder, gene de çoğu şeyi yarım bırakır. Gerçekten bilge ve alçakgönüllü olan yapılacak iş bırakmaz; ancak kendi ülkesinin kanunlarına göre hareket ederek işleri yarım bırakabilir. Bir işi halletmek isteyen terbiyeci kollarını sıvar ve şiddet uygular. Bilinen yoldan sapıldığında iyilik baki kalabilir ve iyilik unutulduğunda nezaket hala var olabilir. Öyle olur ki insanlar birbirine nazik davranmadığı halde adalet hala yaşar, kaybolsa bile adetleri kalır. Bununla birlikte, adet bir dogma olarak yerine getirilebilir ve bir karışıklığın, hatta bir kehanetin başlangıcı olabilir ve bunlar Tao’nun çiçekli tuzakları ve büyük bir akılsızlığın başlangıcıdır. Gerçekten ulu olan yüzeyde değil, onun altında yatanda yaşar. Derler ki ilgisi çiçekten çok meyveyedir. Herkes aradığının ne olabileceğine karar vermelidir, yaz olgunluğuna daha önce ulaşan çiçekli tuzak mı, yoksa altındaki meyve mi?"

"Людина, що представляє Собою Велике Де, не примушує Себе до виконання добрих справ: вона природно являє Собою саму Доброчесність. Людина ж, далека від Де, якраз може намагатися змушувати себе до виконання добрих справ: така людина не є доброчесною за своєю суттю. Людина, яка представляє Собою Велике Де, не прагне до активної діяльності у світі матерії: така людина діє в недіянні. Людина ж, далека від Де, живе в суєті і діє під впливом своїх пристрастей. У релігійному напрямі життя її діяльність зводиться лише до ритуалів, але сподівання на “магію” ритуалів знаменує виродження релігії! Така людина, крім того, примушує інших людей діяти, як сама. Таке трапляється тільки з тими, хто не має у своїх життях Дао. Їм не можна довіряти, вони вже зрадили Дао — і готові зрадити кого завгодно. Мудрий, пізнавши Дао, здатний розрізняти людей за цими ознаками. Він вибирає спілкування тільки з людьми добра."

"Thượng đức bất đức, thị dĩ hữu đức. Hạ đức bất thất đức, thị dĩ vô đức. Thượng đức vô vi nhi vô dĩ vi. Hạ đức vi chi nhi hữu dĩ vi. Thượng nhân vi chi nhi vô dĩ vi. Thượng nghĩa vi chi nhi hữu dĩ vi. Thượng lễ vi chi nhi mạc chi ứng. Tắc nhương tí nhi nhưng chi. Cố thất Đạo nhi hậu Đức. Thất Đức nhi hậu Nhân. Thất Nhân nhi hậu Nghĩa. Thất Nghĩa nhi hậu Lễ. Phù Lễ giả, trung tín chi bạc nhi loạn chi thủ. Tiền thức giả Đạo chi hoa, nhi ngu chi thủy. Thị dĩ đại trượng phu xử kỳ hậu bất cư kỳ bạc. Xử kỳ thực, bất cư kỳ hoa. Cố khứ bỉ thủ thử."