39

"昔之得一者： 天得一以清， 地得一以寧， 神得一以靈， 谷得一以盈， 萬物得一以生， 侯王得一以為天下貞。 其致之。 天無以清將恐裂， 地無以寧將恐發， 神無以靈將恐歇， 谷無以盈將恐竭， 萬物無以生將恐滅， 侯王無以貴高將恐蹶。 故貴以賤為本， 高以下為基。 是以侯王自謂孤、寡、不轂。 此非以賤為本邪？ 非乎！ 故致數輿無輿， 不欲琭琭如玉，珞珞如石。"

"Əzəldən, hərə tək sadə bir şeydən ötrü çalışır-vuruşur: Göy çalışır təki tam aydın və təmiz olsun Yer çalışır təki tam sakit və sabit olsun Ruhlar çalışır təki sehrli quvvələri tam olsun Dərə-vadilər çalışır təki münbitlik və bolluq olsun Canlılar çalışır təki doğulsun, yaşasın Alilər çalışır təki yer ilə göyün arasında tam haqq-ədalət olsun Çünki sadəlik, vahidlik, bütövlük və tamamlıq - birdir Aydınlıq və təmizlik olmazsa - göy qarışmaq təhlükəsindədir Sükut və sabitlik olmazsa - yer dağılmaq təhlükəsindədir Sehrli quvvələri olmazsa - ruhlar sovrulmaq təhlükəsindədir Münbitlik və bolluq olmazsa - dərə-vadilər biyaban olmaq təhlükəsindədir Doğum-artım olmazsa - canlılar qırılmaq təhlükəsindədir Haqq-ədalət olmazsa - alilər devrilmək təhlükəsindədir Sadəlikdədir ucalığın kökü Alçaqdır ucaldılanın özülü Buna görə alilər özlərinə “fağır”, “yetim” deyərlər Bununla mı sadəliyə köklənirlər? Xeyir! Lakin əzəmətlilik də hələ ucalıq deyil Buna görə Nə yaşmanın şərəfi gərəkdir Nə də ki gəmbər daşın qabalığı"

"Чуйте äнес за тези, които от най-äревни времена се намират във еäинство. Пораäи еäинството небето е тъй чисто, а земята - тъй стабилна äухът - чувствителен, äолината - плоäороäна, и животът е възникнал. Благоäарение на сговора, госпоäарите и благороäниöите са образеö в света. това е резултатът от еäинството. Ако небето не е чисто, то ще рухне; ако земята се клатушка, ще се разöепи; ако äухът не е чувствителен, ще изчезне; ако äолините не öъфтят, ще се превърнат в пустош; ако няма ражäане, нещата ще изчезнат; ако госпоäарите и благороäниöите не бъäат пример за човеколюбие ще бъäат смачкани. Незнатните са база на знатните, а ниското е база на високото. Това е повоäът госпоäарите и знатните сами äа се наричат: самотни и нещастни. Те не считат простите за своя база. И тук грешат. Ако разглобим част по част, например колесниöа какво от нея ще остане? Не бива äа се смяташ скъпоöенен като яспис, бъäи елементарен като камък."

"Už od pradávna platí: je třeba dosahovat jednotnost! Nebesa dosahují jednotnost svojí průzračností, Země dosahuje jednotnost svojí zhuštěností, duchovno dosahuje jednotnost svojí nadpřirozeností, hlubina dosahuje jednotnost svojí naplnitelností, desetitisíce věcí dosahují jednotnost svými zrozeními a další a další vládcové dosáhnou jednotnost tím, že budou přivádět Podnebesí k šťastnému osudu! Kdyby Nebesa nebyly průzračné, hrozilo by jim zřícení, kdyby Země nebyla zhuštěná, hrozilo by jí vykypění, kdyby duchovno nebylo nadpřirozené, hrozila by mu smrtelnost, kdyby hlubina nebyla naplněná, hrozilo by jí vyčerpání, kdyby desetitisíce věcí nebyly neustále zrozovány, hrozilo by jim vyhubení a kdyby další a další vládcové přestali být úctyhodní, hrozilo by jim svrhnutí! Proto: Vznešenost ať si klade za podklad zuboženost, vysoce vážená úctyhodnost ať si klade za podklad poníženost! “Ale vždyť naši nejnovější vládcové často o sobě hovoří jako o ubohých opuštěných sirotách! Či snad to není pravý podklad zuboženosti?!” "Ne!" Protože jestli je někde hodně vozů, tam přeci vůz nechybí! A nemusí si přát stát se drahokamem to, co už je nefritem, ani ozdobou to, co už je ozdobným kamenem!"

"Disse ting er fra de ældste tider oprundet af det ene: himlens klarhed, jordens fasthed, sjælens styrke, dalens rigdom på vand, alle tings liv, kongers og herskeres styre. Alt dette er til i kraft af helheden. Himlens klarhed hindrer den i at styrte sammen, jordens fasthed hindrer den i at gå itu, sjælens styrke hindrer, at den udtømmes, dalens rigdom på vand hindrer den i at løbe tør. Alle tings liv og vækst hindrer dem i at uddø. Kongers og herskeres styre hindrer landes opløsning. Det ringere er derfor det ædleres rod. Det lave er det højes grundlag. Fyrster og herskere kalder sig selv ”forældreløse”, “venneløse” og ”usle”. Erkender de derved ikke, at de er rundne af ringhed? For megen fremgang fører ikke fremad. Men bør ikke klinge som jade eller rasle som en rullesten."

"Die im Anfang das Eine erlangten: Der Himmel erlangte das Eine und ist rein. Die Erde erlangte das Eine und ist fest. Die Geister erlangten das Eine und sind wirkend. Die Tiefe erlangte das Eine und erfüllt sich. (Alle Geschöpfe erlangten das Eine und leben.) Die Herrscher erlangten das Eine und sind das Richtmaß der Welt. In diesen allen wirkt das Eine. Wäre der Himmel nicht rein dadurch, so müßte er bersten. Wäre die Erde nicht fest dadurch, so müßte sie wanken. Wären die Geister nicht wirkend dadurch, so müßten sie erstarren. Wäre die Tiefe nicht erfüllt dadurch, so müßte sie sich erschöpfen. (Wären die Geschöpfe nicht lebendig dadurch, so müßten sie erlöschen.) Wären die Herrscher nicht erhaben dadurch, so müßten sie stürzen. Darum: Das Edle hat das Geringe zur Wurzel. Das Hohe hat das Niedrige zur Grundlage. Also auch die Fürsten und Könige: Sie nennen sich: »Einsam«, »Verwaist«, »Wenigkeit«. Dadurch bezeichnen sie das Geringe als ihre Wurzel. Oder ist es nicht so? Denn: Ohne die einzelnen Bestandteile eines Wagens gibt es keinen Wagen. Wünsche nicht das glänzende Gleißen des Juwels sondern die rohe Rauheit des Steins."

"Όταν υπάρχει αρμονία με το Ταό, Ο Ουρανός είναι καθαρός, Η Γη είναι ανεξάντλητη, Τα Πνεύματα είναι ιερά, Τα λιβάδια είναι γεμάτα καρπούς. Όλα τα πλάσματα πολλαπλασιάζονται και ανανεώνονται, Και οι ισχυροί εξαγνίζουν τον κόσμο. Όταν ο άνθρωπος εμποδίζει το Ταό, Ο Ουρανός βρωμίζει, Η Γη εξαντλείται, Τα Πνεύματα σβήνουν, Τα λιβάδια είναι στείρα. Όλα τα πλάσματα χάνονται, Και οι ισχυροί μολύνουν τον κόσμο. Ο Σοφός μπορεί να δει τη συνολική εικόνα, Γι’αυτό και βλέπει με συμπόνια τα επιμέρους πράγματα. Συνεχώς εξασκεί την ταπεινότητα, Και ξέρει ότι το υψηλό θεμελιώνεται στο χαμηλό, Και η ευγένεια στην ταπεινότητα. Δεν επιδιώκει να λάμπει σαν πολύτιμος νεφρίτης, Αλλά αφήνει το Ταό να τον σμιλέψει Μέχρι να γίνει συνηθισμένος και αδιάφορος σαν ένα βότσαλο Που το κλωτσάς και πέφτει, και πάλι πέφτει."

"Of old those that obtained the One: Heaven obtained the One and became clear. Earth obtained the One and became tranquil. The spiritual beings obtained the One and became divine. The valley obtained the One and became full. The myriad things obtained the One and lived and grew. Kings and barons obtained the One and became rulers of the empire. What made them so is the One. If heaven had not thus become clear, It would soon crack. If the earth had not thus become tranquil, It would soon be shaken. If the spiritual beings had not thus become divine, They would soon wither away. If the valley had not thus become full, It would soon become exhausted. If the myriad things had not thus lived and grown, They would soon become extinct. If kings and barons had not thus become honourable and high in position, They would soon fall. Therefore humble station is the basis of honour. The low is the foundation of the high. For this reason kings and barons call themselves children without parents, lonely people without spouses, and men without food to eat. Is this not regarding humble station as the basis of honour? Is it not? Therefore enumerate all the parts of a chariot as you may, and you still have no chariot. Rather than jingle like the jade, Rumble like the rocks."

"Los de antaño que alcanzan el Uno: El Cielo alcanza el Uno y entonces es claro. La Tierra alcanza el Uno y entonces es tranquila. Los espíritus alcanzan el Uno y entonces son eficaces. Los valles alcanzan el Uno y entonces se colman. Los diez mil seres alcanzan el Uno y entonces se originan. Los príncipes y reyes alcanzan el Uno y entonces son exaltados en el mundo. Todo porque alcanzan el Uno. El Cielo, sin aquello que lo hace claro, podría quebrarse; La Tierra, sin aquello que la hace tranquila, podría explotar; Los espíritus, sin aquello que los hace eficaces, podrían desaparecer; Los valles, sin aquello que los colma, podrían vaciarse; Los diez mil seres, sin aquello que los mantiene en su existencia, podrían extinguirse; Los príncipes y reyes, sin aquello que los exalta a posiciones elevadas, podrían caer. Por lo tanto: Lo exaltado tiene su raíz en lo humilde, Lo elevado tiene a lo bajo por fundamento. Por lo tanto los príncipes y reyes se llaman a sí mismos Huérfanos, viudos y desvalidos. ¿No es esto acaso tomar lo humilde como raíz? ¿No es así? Por lo tanto, lo de mayor fama no tiene fama. No tintinear como el jade, ni repicar como piedras musicales."

"Need, kes muiste pärisid Ühe: Taevas päris Ühe ja sai selgeks; maa päris Ühe ja sai kindlaks; vaimud pärisid Ühe ja said võluväe; nõvad pärisid Ühe ja said täis; tuhanded pärisid Ühe ja sünnivad; aadlimehed-kuningad pärisid Ühe ja korraldasid Taevaaluse – nemad jõudsid Üheni. Poleks taevas selge, kardan – ta mõraneks; poleks maa kindel, kardan – ta laguneks; poleks vaimudel võluväge, kardan – nad kaoksid; poleks nõvad täis, kardan – nad kuivaksid ära; kui tuhanded ei sünniks, kardan – nad hääbuksid; kui aadlimehi-kuningaid ei hinnataks, kardan – nad kukuksid. Nii on odav kalli juur; madal on kõrge alus. Seepärast aadlimehed-kuningad kutsuvad end: “vaeslaps”, “lesk”,”leivata”. Eks see ole see, et odav on juur? Nii: Kellel on väga palju tõldu, pole tõlda. Ei tasu olla kalliskivi kees, vaid kivike maa peal."

"در هماهنگي با تائو آسمان صاف و گسترده است، زمين محكم و غني است، همه موجودات در شكوفايي اند و خوشنود از آن چه هستند، به توليد مثل مي پردازند؛ در حالي كه لحظه به لحظه تازه مي شوند. هنگامي كه انسان در تائو دخالت مي كند، آسمان آلوده مي شود، زمين فقير مي شود، تعادل از ميان مي رود و نسل موجودات منقرض مي شود. فرزانه با مهر و شفقت به اجزا مي نگرد زيرا از كل آگاه است. هميشه در حال تواضع است، از خودستايي پرهيز مي كند و اجازه مي دهد جريان تائو او را شكل دهد."

"Muutamat asiat ovat, ykseyden kautta, säilyneet ammoisista ajoista, nimittäin: Taivaan läpikuultavuus; Maan vankkuus; Henkien ruumiittomuus; Laaksojen vesiperäisyys; Kaikkien luotujen elämä; Kuninkaitten ja ruhtinaitten ylevyys. Kaikki nämä säilyvät ykseyden kautta. Taivas, jollei sillä olisi tätä läpikuultavuuttaan, olisi vaarassa tulla pimitetyksi. Maa, jollei sillä olisi tätä vankkuuttaan, olisi vaarassa raueta tyhjiin. Henget, jolleivät olisi näin ruumiittomia, olisivat vaarassa kuolla. Laaksot ilman tätä vesiperäisyyttään olisivat vaarassa tulla hedelmättömiksi. Kaikki luodut olisivat vaarassa hävitä, jollei niillä olisi tätä elinvoimaa. Ruhtinaat ja kuninkaat ilman tätä kunniaansa ja suuruuttansa olisivat kukistumisen vaarassa. Täten näemme kunnian johtuvan siitä, mikä on erityisyyttä vailla, ja suuruuden perustuvan siihen ja pysyvän pystyssä sen kautta, millä ei ole merkitystä. Tämän johdosta sanovat ruhtinaat ja kuninkaat itseään »orvoiksi», »eristetyiksi» ja »pyörättömiksi vaunuiksi». Eivätkö he siten tunnusta, että heidän ylemmyytensä nojautuu ja perustuu heitä alempana oleviin? Kuka voi sitä kieltää? Epäilemättä pyörätön vaunu ei ole mikään vaunu! Kovaa on ihmiselle olla eristettynä, mutta kovaa on myös jalokivelle kadota ihmisjoukkoon kuin mikä tavallinen kivi hyvänsä.*"

"Voici les êtres qui participent à la simplicité primitive. Le ciel, qui doit à cette simplicité sa lu­minosité. La terre, qui lui doit sa stabilité. L’action génératrice universelle, qui lui doit son activité. L’espace médian, qui lui doit sa fécondité. La vie commune à tous les êtres. Le pouvoir de l’empereur et des princes. (Vie et pouvoir étant des émanations du Principe). Ce qui les fait tels, c’est la simplicité (primitive à laquelle ils participent. Si le ciel venait à la perdre, il tomberait. Si la terre venait à la perdre, elle vacillerait. Si l’action génératrice la perdait, elle cesserait. Si l’espace médian la perdait, il s’épuise­rait. Si la vie la perdait, tous les êtres disparaîtraient. Si l’empereur et les princes la perdaient, c’en serait fait de leur dignité. Toute élévation, toute noblesse, est assise sur l’abaissement et la simplicité (caractères propres du Principe). Aussi est-ce avec raison, que l’empereur et les princes, les plus exaltés des hommes, se dé­signent par les termes, seul, unique, incapable, et cela sans s’avilir. (Appliquant le même principe de la simplicité dans leur gouvernement), qu’ils réduisent les multi­tudes de leurs sujets à l’unité, les considérant com­me une masse indivise avec une impartialité sereine, n’estimant pas les uns précieux comme jade et les autres vils comme cailloux."

"דברים שקיימים מאות שנים כבר התעצבו להיות שלמים שמיים משתדלים להיות ריקים־גבוהים ארץ מצוקה בעמידות גאה מים זורמים וממלאים את עורקיהם של הנחלים כל יצור חי אינו עייף להביא דורות חדשים שליט בזה שומר על שלמותה של מדינה כאשר עצמו דוגם תכונות מושלמות אל העמה איבוד השלמות תמיד מביא לסכנה: כך ענן ברקים כילו קורע שמים לחתיכות כך אדמה חס ושלום בהתרסקות־ברעידה כך כל זן חי יעלם אם לא יתן חיים אל הדורות אם שליט אינו ברמת מוסר מספיק גבוה לפני עמו אז יש סיכון לשלטונו כי הנמוך תמיד בסיס של הגבוה תמיד תמיכת עמים חוזקת שלטונות אם יש סיבה כאן לשליט לא לכבד עמו? אולי יקרה־פעם מושל יגיד: "מסכן" או "אפס" על עצמו אולי הוא ככה מנסה למצוא תמיכה ורחמים אבל זה שביל שקרי אשר יותר נכון יביא לסכנת איבוד תואר יפה לעיניי עמו רק תחשבי : אם מפרקים את המרכבה כבר לא נוסעים על־של־פרקים־בערמה כי כל דבר מועיל בשלמותו עם יחס הנכון לכל חלקו לכן גם לא כדי להיות "ברוכה"־"כוכבת" בדעתך מעל כל השאר אך גם להפך לא לחשוב שאין בך שום יקר"

"Kezdetben a Taoból lettek: Az Ég, mely a Taonak köszöni világosságát. A Föld, mely a Taonak köszöni szilárdságát. A Szellem, mely a Taonak köszöni az öntudatot. A Mélység a Tao által lett teljessé. Minden lény a Taonak köszöni az életét. Az uralkodók a Tao által lettek a világ vezetői. Minden a mindenható Egytől ered. Az Ég világosság nélkül összeomlanék. A Föld szilárdság nélkül szétmállanék. A Szellem öntudat nélkül felbomlanék. A völgyek víz nélkül kiszáradnának. A teremtmények élet nélkül elpusztulnának. Az uralkodók tekintély nélkül elbuknának. A nagy fejedelmek és királyok magukat árvának, csekélységnek, méltatlanoknak nevezik. Nemde ez azért van, mert ők a nyers földet teszik lényük alapjának. A kocsi egyes részei még nem kocsik. A fenti királyok kerülik a drágakő ragyogását, s leszállnak az egyszerű néphez, mikor durva kődarabhoz hasonlítják magukat."

"Հնուց ի վեր կատարյալ ամեն ինչը ձիասնական է եղել Ուղու (Դաոյի) հետ. երկինքը՝ իր պարզությամբ ու պայծառությամբ, երկիրը՝ իր կարծրությամբ ու կայունությամբ, ուղուց սնվող ոգիները` հզորացած ուղուց ստացած ուժով, առատ ու բերքատու հովիւտները՝ հարստացած ուղու փթթանքով: Բոլոր ողջ արարածները, ովքեր ապրում են ուղու ընթացքով, տիրակալներն ու իշխանները, ովքեր կառավարում են ուղու իմաստնությամբ, բոլորը ծնվում են Ա սնվում մեկ ու միակ Ուղուց (Դաոյից): Եթե երկինքը մաքուր չլիներ, շուտով կքայքայվեր: Եթե երկիրը կայուն չլիներ, շուտով կճաքեր ու կքանդվեր Առանց ուղու հզորության ոգիները շուտով կընկճվեին, Եթե հովիտները հարուստ ու բերքառատ չլինեին կդատարկվեին քամիներից: Առանց ուղու կենսական ուժի բոլոր արարածները կվերանային: Առանց ուղու բարոյական ուժի իշխաններն ու ւոիրակալները կւտապալվեին: Անկախ մեծությունից ու բարձրությունից ամեն ինչը կոչնչանար ու կփտեր: Ուստի արժանապատվությունը աճում ն ուժ է ստանում նվաստությունից, պատիվը կառուցվում է նսեմության վրա, իսկ գոռոզությունն ու մեծամտությունը հանդարտվում ու հավասարակշռվում են իրենց ծնած խոհեմությամբ: Ահա թե ինչու իմաստուն իշխաններն ու արքաներն իրենք իրենց «որբ», «նվաստ» ու «մոլորված» են անվանում: Որովհետե. իրենց նվաստ համարելով, նրանք տեսնում են իրենց արժանապատվության իրական հիմքը: Քանզի միայն թվարկելով կառքի տարբեր մասերը, չես կարող բացատրել, թե ո՞րն Է այդ իրի ուլատակը: Ուստի նրանք չեն ձգտում երեալ նեֆրիտի պես բարետես ու շքեղ, այլ գերադասում են նմանվել անհրապույր ու հասարակ քարին"

"Benda-benda darimana pada waktu dulu memiliki yang “Satu” adalah : langit, yang mana dibuat terang dan murni; bumi yang dibuat mantap dan yakin; Roh-roh yang diberikan kekuatan; Lembah-lembah yang dipenuhi melalui kekosongan mereka. Semua makhluk yang melalui mereka hidup pangeran dan raja yang darinya mendapatkan contoh yang mereka berikan pada semua. Semua ini adalah hasil dari yang Satu. Jika langit tidak murni akan segera rusak. Jika bumi tidak mantap akan rusak dan hancur; Tanpa kekuatan, roh-roh akan gagal; Jika tidak terpenuhi, kekeringan akan melanda lembah; Tanpa kehidupan itu, makhluk akan mati; Pangeran dan raja, tanpa moral, bagaimanapun besar dan tinggi, akan semua musnah. Maka penghargaan diri berakar dari kekejaman dan yang tinggi berakar dari kerendahan. Maka pangeran dan raja menamakan diri mereka sendiri “anak yatim”, “orang berbudi kecil” dan “kereta tanpa roda”. Bukankah ini berarti bahwa dengan menganggap diri mereka sendiri kejam, mereka menemukan dasar penghargaan diri mereka? Jadi pada penghitungan bagian-bagian yang berbeda dari sebuah kereta, kita tidak menemukan apa yang menjadi akhirnya. Mereka tidak ingin menampilkan diri sendiri agung seperti kemala tapi kasar seperti batu biasa."

"Frá því í fyrndinni hefur hið Eina búið í heiðríkju himinsins, festu jarðarinnar, andlegu eðli sálnanna, straumvötnum dalanna, lífi alls heimsins, stjórn konunga og þjóðhöfðingja. Allt þetta er sprottið af hinu Eina. Án heiðríkju mundi himinninn glatast. Án festu mundi jörðin sundrast. Án andlegs eðlis væru sálirnar máttvana. Vatnslausir mundu dalirnir skrælna. Ef lífsaflið þryri, mundu allar skepnur deyja. Ef konungar og þjóðhöfðingjar misstu álit sitt og tign, yrði þeim steypt af stóli. Þannig hvílir tign á því, sem lítils er virt, og það, sem gnæfir hátt, hvílir á hinu lægra. Þjóðhöfðingjar og konungar nefna sig þess vegna "munaðarleysingja", "smámenni" og "hálfsmíðaða vagna". Er þetta ekki játning þess, að tign þeirra hvíli á því, að þeir hreykja sér ekki? Hálfsmíðaður vagn er vissulega ekki fullkominn. Þeim er ekki meira í mun að ljóma sem gimsteinn, en að vera eins og vanalegur malarhnöllungur."

"In principio questi ottenner l'Uno: il Cielo l'ottenne e per esso fu puro, la Terra l'ottenne e per esso fu tranquilla, gli esseri sovrannaturali l'ottennero e per esso furono potenti, la valle l'ottenne e per esso fu ricolma, le creature l'ottennero e per esso vissero, principi e sovrani l'ottennero e per esso furon retti nel governare il mondo. Costoro ne furono resi perfetti. Se il Cielo non fosse puro per esso temerebbe di squarciarsi, se la Terra non fosse tranquilla per esso temerebbe di fendersi, se gli esseri sovrannaturali non fossero potenti per esso temerebbero d'annullarsi, se la valle non fosse ricolma per esso temerebbe d'inaridirsi, se le creature non vivessero per esso temerebbero di spegnersi, se principi e sovrani non fossero nobili e alti per esso temerebbero di cadere. Il nobile ha per fondamento il vile, l'alto ha per basamento il basso. Perciò quando principi e sovrani chiamano sé stessi l'orfano, lo scarso di virtù, l'incapace, non è perché considerano lor fondamento il vile? Ahimé, no! Quando hai finito d'enumerare le parti del carro ancor non hai il carro. Non voler essere pregiato come giada né spregiato come pietra."

"昔の一を得たる者、天は一を得て以て清く、地は一を得て以て寧（やす）く、 神は一を得て以て霊に、谷は一を得て以て盈（み）ち、万物は一を得て以て生じ、 候王は一を得て以て天下の貞と為る。其の之を致すは一なり。 天、以て清きこと無くんば、将に裂くるを恐れんとす。 地、以て寧（やす）きこと無くんば、将に発（うご）くを恐れんとす。 神、以て霊なること無ければ、将に歇（や）むを恐れんとす。 谷、以て盈（み）つること無ければ、将に竭（つ）くるを恐れんとす。 万物、以て生ずること無ければ、将に滅（ほろ）ぶを恐れんとす。 候王、以て貴高（きこう）なること無ければ、将に＊（つまず）くを恐れんとす。 故に、貴は賤を以て本と為し、高は下を以て基となす。 是を以て候王は、自ずから孤寡不穀（こかふこく）と謂う。 此れ賤を以て本と為すに非ざるか、非か。 故に、数（しば）しば誉むるを致せば誉れ無し。 ＊＊（ろくろく）玉の如きを欲せず、珞珞、石の如し。"

"예부터 '하나'를 얻은 것들이 있습니다. 하늘은 하나를 얻어 맑고, 땅은 하나를 얻어 편안하고, 신은 하나를 얻어 영묘하고, 골짜기는 하나를 얻어 가득하고, 온갖 것 하나를 얻어 자라나고, 왕과 제후는 하나를 얻어 세상의 어른이 되고, 이 모두가 하나의 덕입니다. 하늘은 그것을 맑게 하는 것 없으면 갈라질 것이고, 땅은 그것을 편안하게 하는 것 없으면 흔들릴 것이고, 신은 그것을 영묘하게 하는 것 없으면 시들 것이고, 골짜기는 그것을 가득하게 하는 것 없으면 마를 것이고, 온갖 것 그것을 자라게 하는 것 없으면 없어져 버릴 것이고, 왕과 제후는 그들을 어른되게 하는 것 없으면 넘어질 것입니다. 그러므로 귀한 것은 천한 것을 근본으로 하고, 높은 것은 낮은 것을 바탕으로 합니다. 이런 까닭으로 왕과 제후는 스스로를 '고아같은 사람', '짝 잃은 사람', '보잘 것 없는 사람'이라 부릅니다. 이것이 바로 천한 것을 근본으로 삼는 것 아니겠습니까? 지극히 영예로운 것은 영예로움이 아닙니다. 구슬처럼 영롱한 소리를 내려 하지 말고, 돌처럼 담담한 소리를 내십시오."

"Van di dema berę de giţtîtî Bi cih anîn: Ezman giţtîtî bi zelaliya xwe Bi cih anî; Erdę giţtîtî bi xurtiya xwe bi Cih anî; Giyan giţtîtî bi bilindî ű nediyariya Xwe bi cih anî; Newalę giţtîtî wextę tije dibe Bi cih anî; Tiţtęn bi hezaran giţtîtî di jiyanę de Bi cih anîn; Serokan giţtîtî bi rastbűna biręvebirina Xelkę bi cih anîn. Bi kirina wisa: Ko ezman bę zelalî be dę perçe bibe; Heke erd xurtî lę kęm bikeve dę bi dűr de Bifire; Heke giyan bę nediyarî ű bilindî be Dę biweste ű bibetile; Heke newal bę tijeyî be Dę kęm bibe ű nemîne; Heke hezaręn tiţtan bę jiyan man Dę nebedî bibin. Heke yę serok bę ciwamęrî ű payeyî be Dę bikeve. Ji lewre Malmezintî ű rűmet xwebiçűk ű xwenizimkirin Reh ű kokęn wę ne Bilindî nizmî bingeha wę ye. Ji lewre qiral navęn xwe dikin` Yęn sęwî, yęn nizim, yęn nehęja.` Ma ev ne bikaranîna nizmiyę mîna Bingeh ű kokę ye? Ma ne wisa ye? Bi vę riyę tu dikarî bandor ű ţopa herî Mezin ű baţ pęk bînî bę ti bargiranî. Bę hęvîkirina cewheręn bęhempa ű bęmînak An pirrbűna libęn qűmę."

"Jau kopš pirmlaikiem vajadzīgs vienojošais. Debesis, iemantojušas vienojošo, spēj būs dzidras, Zeme, iemantojusi vienojošo, spēj būt stingra, Gari, guvuši vienojošo, spējīgi radoši būt, Ielejas tukšība, guvusi vienojošo, tiek piepildīta, Radības guvušas vienojošo un ir dzīvas, Valdnieki iemantojuši vienojošo un ir cēli. Visur darbojas vienojošais. Ja debesis nebūtu dzidras, tām nāktos sagrūt, Ja zeme nebūtu stingra, tai nāktos trīcēt, Ja gari nebūtu radoši, viņiem nāktos sastingt, Ja tukšība netiktu piepildīta, tai nāktos izsīkt, Ja radības nebūtu dzīvas, tām nāktos sairt, Ja valdnieki nebūtu cēli, tie tiktu gāzti, Un tātad: dižajam pamats ir sīkais, Augstajam pamats ir zemais. Un arī diženie, un arī valdītāji Mēdz dēvēties par vientuļiem, par niecībām, par sērdieņiem Un šādi atzīst niecīgo par pirmssākumu. Bet ja tā nenotiktu? Ja ratiem vienas sastāvdaļas trūkst, nav pašu ratu. Un tādēļ tīkamāks par jašmas gludenumu Vienkāršā akmens raupjums."

"Heel lang geleden ontstond uit het Ene het volgende: De hemel, helder en één geheel. De aarde werd een geheel en kwam tot rust. De geest, vol levenskracht is een geheel en daardoor sterk. Het dal is een geheel en daarom druk bevolkt. Alles hoort bij elkaar en leeft. Koningen en leenheren horen bij elkaar, daardoor heeft het land het goed. Dit alles vanuit de kracht van eenheid. De helderheid van de hemel voorkomt dat de hemel uiteenvalt. De stevigheid van de aarde voorkomt dat ze in stukken barst. De kracht van de geest voorkomt dat ze uitgeput raakt. De volheid van het dal voorkomt dat het dal opdroogt. De groei van het leven voorkomt dat het uitsterft. Door het leiderschap van koningen en leenheren blijft het land bijeen. Daarom is nederigheid de wortel van de nobelheid. Het lage vormt het fundament van het hoge. Prinsen en leenheren voelen zich wezen, weduwen en waardelozen. Zijn zij niet afhankelijk van hun nederigheid? Te veel succes is geen voordeel. Dus tinkel niet als jade en wees niet onverstoorbaar als een steen."

"Oto ci, którzy z dawien dawna przebywają w jedności. Dzięki jedności niebo stało się czyste, ziemia – opoką, duch – wrażliwym, dolina – kwitnącą i zaczęły rodzić się wszystkie istoty. Dzięki jedności wielmoże i władcy stają się w świecie wzorem. Oto co stwarza jedność. Jeśli niebo jest nieczyste, rozpada się ono; jeśli ziemia jest ruchoma – pęka ona; jeśli duch nie jest czujny, znika on; jeśli doliny nie kwitną, przekształcają się one w pustynię; jeśli rzeczy się nie rodzą – znikają one; jeśli wielmoże i władcy nie są wzorem szlachetności, będą oni obaleni. Maluczcy są podstawą dla wielkich, a niskie – podstawą wysokiego. Dlatego wielmoże i władcy, którzy sami siebie wywyższają, nie mają trwałego miejsca. Dzieje się tak dlatego, że nie traktują oni maluczkich jako swej podstawy. To błędna droga. Jeśli rozebrać wóz, nic z niego nie zostanie. Nie można być drogocennym jak jaspis, ale należy być prostym jak kamień."

"Esta é a unificação dos príncipios: O céu uno ficou limpo A terra una ficou sólida O espírito uno ficou avivado O vale uno ficou cheio As dez-mil-coisas unas ficaram geradoras Os reis e príncipes unos ficaram dignos Isto pela unificação. O céu não limpo talvez rachasse A terra não sólida talvez vacilasse O espírito não avivado talvez sucumbisse O vale não cheio talvez se esgotasse As dez-mil-coisas não geradoras talvez se extinguissem Os reis e príncipes não dignos talvez se destronariam. Por isto: O nobre tem suas raízes no humilde O alto tem seu fundamento no baixo. Por isto Reis e príncipes devem ser intitulados: Orfãos, viúvos e sem mérito Porque suas raízes está na humildade. Ou não ? Portanto: A glória verdadeira não se gloria. Não deve-se buscar o esplendor do jade Mas sim a rudeza da pedra."

"Iată lucrurile care dintru început primiră unitatea: graţie unităţii, Cerul avu neprihănirea; Pământul- stabilitatea; Spiritul- cunoaşterea; Golul avu plinătatea; Fiinţele avură naşterea; Împăraţii – deveniră pilde pentru lume. Iată creaţia unităţii. Dacă Cerul nu ar fi neprihănit, ar fi în primejdie să se întunece; dacă Pământul nu ar avea temeinicie, ar fi în primejdie să se fărâmiţeze; dacă Golul nu s-ar umple, ar fi zadarnic; dacă Fiinţele nu s-ar mai naşte, ar pieri definitiv; dacă Împăraţii, din orgoliu, ar înceta să mai fie pilde pentru lume, ar fi primejdie de răsturnare. Demnităţile se reazemă pe ceea ce este obişnuit – mărirea pe ceea ce este jos. Împăraţii se numesc ei înşişi “slugi nevrednice”, oameni fără însemnătate. Nu arată ei astfel că mărirea nu izvorăşte din ei înşişi, şi că este întemeiată pe cei de jos? Adevărat, un car fără roţi nu mai e car. Împăratul nu trebuie să fie nici suprapreţuit ca diamantul, nici nebăgat în seamă ca piatra."

"В древности всякое существо достигало единства. Небо, достигши единства, стало чистым. Земля, достигши единства, стала спокойной. Дух, достигши единства, стал разумным. Долина, достигши единства, стала полной. Всякая вещь, достигши единства, стала существовать. Цари и князья, достигши единства, стали образцами для мира. Все это было достигнуто благодаря единству. Достижение единства во всем этом одно и то же. Если бы небо было не чисто, то казалось бы, что оно боится взрыва. Если бы земля потеряла спокойствие, то она была бы в опасности разрушения. Если бы дух лишился разумности, то он потерял бы (свойство) быть духом. Если бы пустота долины наполнилась чем-нибудь, то она перестала бы быть долиной. Всякая вещь, если бы перестала расти, уничтожилась бы. Если бы цари и князья потеряли верность и преданность (своих подданных), то были бы свергнуты. Отсюда благородные люди смотрят на неблагородных, как на свое начало; высшие смотрят на низших, как на свое основание. Цари и князья заботятся о бедных сиротах и вдовах. Этим же они могли бы свидетельствовать о своем происхождении. Ужели это неправда? Если разобрать телегу по частям, то не останется телеги. Я не желаю быть гордым, как драгоценный камень. Также я не желаю быть презираемым, как дикий камень."

"V harmoniji s Tao-m je nebo jasno in prostorno, zemlja je trdna in polna, vsa bitja uspevajo skupaj, nenehno se reproducirajo, nenehno prenavljajo. Ko se človek vmeša v Tao, nebo postane umazano, zemlja postane izsušena, ravnotežje se krha, bitja izumirajo. Mojster vidi pot s sočutjem, kajti razume celoto. Njegova nenehna vaja je skromnost. Ne sije kot dragulj, ampak dovoli, da ga Tao oblikuje."

"De i det förgångna hade uppnått helhet: Himmelen uppnår helhet med dess klarhet; Jorden uppnår helhet med dess fasthet; Själen uppnår helhet med dess förmåga till överskridande; Dalgången uppnår helhet när den är fylld; Myriader Saker uppnår helheten i liv; Härskaren uppnår helhet i rätt ledning av människorna. Om Himmelen saknade klarhet vore den delad; Om jorden saknade fasthet skulle den flyga bort; Om själen saknade förmåga till överskridande vore den utmattad; Om dalgången saknade fullständighet vore den uttömd; Om myriader saker saknade liv skulle de försvinna. Om härskaren saknar ädelt sinne och höghet kommer han att vara satt på det hala. Härav Ädelt sinne har anspråkslöshet som sin rot Det Höga har det Låga som sin bas. Därför kallar kungar sig för "de föräldralösa, de ödmjuka, de ovärdiga". Är inte detta att ta det låga som det grundläggande? Eller hur? På detta vis du kan få till stånd en bra effekt utan att kämpa. Önska dig inte sällsynta ädelstenar Eller stora mängder sandkorn."

"Tao adı verilen prensipten; gökyüzü, yeryüzü ve yaratıcılık tektir. Gökyüzü berrak, yeryüzü sağlamdır, ve iç(sel) dünyanın ruhu tamdır. Toprağın hükümdarı bütün olduğunda, ülke de güçlüdür, canlı ve iyidir ve insanlar yeterlidir dünyevi ihtiyaçlarını karşılamakta. Gündüz zamanı gökyüzü karanlık olduğunda ve gece gibi kapandığında, ülke ve onun insanları muhakkak ki çok acı çekeceklerdir. Dünyayı dolduran çiğin sağlamlığı ona onun yaşamını verir; iç(sel) dünyanın enerjisi onun gücünün eksilmesini engeller; onun doluluğu kurumasını engeller. Tüm şeylerin gelişmesi onların ölümünü engeller. Liderin işleri nüfusun refahını sağlamalıdır. Bunun için denir ki ...“Alçakgönüllülük köküdür ...büyük asaletin; ...alçak, bir temel oluşturur ...büyük için ...ve prensler kendilerinin ...değerinin az olduğunu düşünürler.” Bundan dolayı her biri tevazuya güvenir; çok fazla başarı sahibi olmanın bir avantajı yoktur, yeşim çanlar gibi yüksek sesler çıkarmayın, ne de taş ziller gibi takırdamayın."

"Є Ті, Хто з давніх часів перебуває у Єдності з Дао. Завдяки Їм — небо чисте і земля непорушна, природа ніжна, ріки повноводні, долини цвітуть, плодяться всі істоти; герої духовного Шляху є зразками для наслідування. От що забезпечують Ті, Хто досяг Єдності! Якби не Їхня допомога — то небо не було б чистим, земля б потріскалася б, природа перестала б дарувати свою красу, долини перестали б цвісти і перетворилися на пустелю, живі істоти перестали б народжуватися і зникли; герої духовного Шляху перестали б бути прикладом доброчинності і були б осміяні та вигнані... Народ є опорою для правителів. Тому ті земні правителі, які самі себе возвеличують, міцного становища не мають. Це відбувається тому, що вони не розглядають народ як свою опору. Це — їхня помилка. Якщо розібрати колісницю, на якій сидиш, — що залишиться? Не вважай себе дорогоцінною яшмою! Будь простим — як звичайний камінь!"

"Tích chi đắc nhất giả. Thiên đắc Nhất dĩ thanh. Địa đắc Nhất dĩ ninh. Thần đắc Nhất dĩ linh. Cốc đắc Nhất dĩ doanh. Vạn vật đắc Nhất dĩ sinh. Hầu vương đắc Nhất dĩ vi thiên hạ trinh. Kỳ trí chi Nhất dã. Thiên vô dĩ thanh, tương khủng liệt. Địa vô dĩ ninh, tương khủng phế. Thần vô dĩ linh, tương khủng hiệt. Cốc vô dĩ doanh tương khủng kiệt. Vạn vật vô dĩ sinh, tương khủng diệt. Hầu vương vô quí cao, tương khủng quyết. Cố quí dĩ tiện vi bản. Cao dĩ hạ vi cơ. Thị dĩ hầu vương tự vị cô quả, bất cốc. Thử kỳ dĩ tiện vi bản da ? Phi hồ ? Cố trí số, dư vô dư. Bất dục lục lục như ngọc, lạc lạc như thạch."