41

"上士聞道，勤而行之。 中士聞道，若存若亡。 下士聞道，大笑之。 不笑不足以為道。 故建言有之： 明道若昧， 進道若退， 夷道若纇。 上德若谷， 大白若辱， 廣德若不足， 建德若偷， 質真若渝， 大方無隅， 大器晚成， 大音希聲， 大象無形， 道隱無名。 夫惟道，善貸且成。"

"Əsl xadim yol haqqında eşıdərək cidd-cəhd edər və yola düşər Adi adam yol haqqında eşıdərək gah çalışar, gah unutar Axmaq isə yol haqqında eşıdərək qəhqəhə çəkir Amma heç gülməyəndən də yol adamı şıxmaz Buna görə natiqlər cümlələri belə qoşublar: Yolun aydınlığı bir qaranlığa bənzər Yolda irəlləyiş bir qeriyə addıma bənzər Yolun ən rahat yeri çətin bir ilişiyə bənzər Kəramətin yüksək zirvələri boş bir dərəyə bənzər Böyük saflıq bir küfr ya biabırçılığa bənzər Kəramətdən bolluq – kəsir, kasıbçılığa bənzər Kəraməti yaymaq bir alçaqlıq ya oğruluğa bənzər Əsil bir həqiqət fani yalana bənzər Ən böyük sahənin sərhədi yoxdur Ən böyük istedadın faydası yoxdur Ən böyük səsi qulaq eşitməz Ən böyük gözəllik gözə görsənməz Yol gizlindir və isimlərin xaricindədir, Lakin hər bir şeyi o bitirir"

"Научи ли за Äао, мъäрият äейства, както то изисква. Научи ли за Äао, образованият ту го спазва, ту го нарушава. Научи ли за Äао, простият се поäиграва с него. Ако то не се поäлагаше на присмех, нямаше äа бъäе Äао. Има любопитна поговорка: който опознае Äао, прилича на невежия; който се заäълбочи във Äао, прилича на отстъпващия; благороäният във äосег с Äао прилича на заблуäен; човекът с висши äоброäетели прилича на неукия; великият начетен прилича на презирания; безграничната äоброäетелност изглежäа неäостатък; разпространяването на човещината прилича на прахосничество; истинската правäа е поäобна на нейното отсъствие. Великият кваäрат няма ъгли. Äълго се изработва голямата паниöа. Силният звук не може äа се слуша. Няма форма образът на знаменития. Äао няма име и е скрито. Но само то еäинствено е способно äа помогне на съществата и äа ги усъвършенства."

"Když vysoce postavený vzdělanec uslyší o Cestě Tao, vzchopí se a začne v ní postupovat, když uslyší průměrný vzdělanec o Cestě Tao, zaváhá, jestli něco takového vůbec je a když uslyší podprůměrný vzdělanec o Cestě Tao, pustí se do hrozitánského smíchu. Ale vždyť ani by to nebyla Cesta Tao, kdyby se jí takový člověk nesmál! Obvykle se přeci říkává: Osvětlováním Cesty Tao, jako kdyby se naopak zatemňovala, vstupováním na Cestu Tao, jako kdyby se z Ní naopak ustupovalo a jednoduchostí Cesta Tao, jako kdyby se naopak komplikovala! V nejvyšší míře je energie Te jako by hlubinou, v nejčistější míře je energie Te jako by hanebností, v nejsoustředěnější míře je energie Te jako by neschopností, v nejspolehlivějším stavu je energie Te jako by nespolehlivostí, v nejopravdovějším stavu je energie Te jako by nestálostí. Její největší čtvercovitost je jako by bez rohů, Její největší zvuk je jako by nezvučný, Její největší tvar je jako by beztvarý! Cesta Tao je tajuplnost a nepojmenovatelnost. Ale jedině Cesta Tao neustále všechno dokonale vytváří!"

"Når den vise hører om Tao, fører han det for alvor ud i livet. Når den middelmådige hører om Tao, skænker han det undertiden en tanke. Når den uforstandige hører om Tao, ler han højt. Hvis han ikke lo, ville Tao ikke være, hvad det er. Derfor siger det gamle ord: Den klare sti synes dunkel, den, der går frem, synes at gå tilbage, den lette vej synes svær, den højeste dyd synes lav som en dal, den største renhed synes besudlet, rigdom på dyd synes utilstrækkelig, dydens styrke synes skrøbelig, virkelig dyd synes uvirkelig, det fuldkomne kvadrat har ingen vinkler, store evner modnes sent, de højeste toner kan næppe høres, den største skikkelse er uden form. Tao alene er skjult og har intet navn. Tao alene frembringer og fuldbyrder."

"Wenn ein Weiser höchster Art vom SINNE hört, so bemüht er sich danach zu tun. Wenn ein Weiser mittlerer Art vom SINNE hört, so hält er bald an ihm fest, bald wieder gibt er ihn preis. Wenn ein Weiser niederer Art vom SINNE hört, so lacht er laut darüber. Wenn er nicht laut lacht, so war es noch nicht der eigentliche SINN. Darum hat ein Spruchdichter die Worte: »Der klare SINN erscheint dunkel. Der SINN des Fortschritts erscheint als Rückzug. Der ebene SINN erscheint rauh. Das höchste LEBEN erscheint als Leere. Die höchste Reinheit erscheint als Schmach. Das weite LEBEN erscheint als ungenügend. Das starke LEBEN erscheint verstohlen. Das wahre Wesen erscheint veränderlich. Das große Geviert hat keine Ecken. Das große Gerät wird spät vollendet. Der große Ton hat unhörbaren Laut. Das große Bild hat keine Form.« Der SINN in seiner Verborgenheit ist ohne Namen. Und doch ist gerade der SINN gut im Spenden und Vollenden."

"Όταν ο Σοφός ακούσει για το Ταό, Προσπαθεί να το εφαρμόζει ακατάπαυστα. Όταν ο συνηθισμένος άνθρωπος ακούσει για το Ταό, Άλλοτε το εφαρμόζει, και άλλοτε όχι. Όταν ο ανόητος ακούσει για το Ταό, Γελάει. Αν δεν γέλαγε, δε θα ήταν το Ταό. Γι’αυτό και λένε: Ο φωτεινός δρόμος μοιάζει σκοτεινός και μυστηριώδης, Ο δρόμος προς τα εμπρός θυμίζει επιστροφή, Ο ευθύς δρόμος δείχνει μακρύτερος. Η μεγάλη δύναμη μοιάζει με αδυναμία, Η αληθινή αγνότητα περνιέται για βρωμιά, Η μεγάλη σταθερότητα δείχνει ευμετάβλητη, Η πραγματικά διαπεραστική ματιά μοιάζει μυωπική, Η υψηλή τέχνη δείχνει άμορφη, Η μεγάλη αγάπη μοιάζει με αδιαφορία, Η αληθινή σοφία μοιάζει απλοϊκή. Το Ταό είναι αόρατο, κι όμως τρέφει και συμπληρώνει τα πάντα."

"When the highest type of men hear Tao, The diligently practice it. When the average type of men hear Tao, They half believe in it. When the lowest type of men hear Tao, They laugh heartily at it. If they did not laugh at it, it would not be Tao. Therefore there is the established saying: The Tao which is bright appears to be dark. The Tao which goes forward appears to fall backward. The Tao which is level appears uneven. Great virtue appears like a valley (hollow). Great purity appears like disgrace. Far-reaching virtue appears as if insufficient. Solid virtue appears as if unsteady. True substance appears to be changeable. The great square has no corners. The great implement (or talent) is slow to finish (or mature). Great music sounds faint. Great form has no shape. Tao is hidden and nameless. Yet it is Tao alone that skillfully provides for all and brings them to perfection."

"Cuando una persona superior escucha al Tao, Lo practica diligentemente. Cuando una persona media escucha al Tao, Ya lo conserva, ya lo extravía. Cuando una persona inferior esucha al Tao, Ríe a carcajadas. Si no se riera, no se trataría del Tao. Por lo tanto, los dichos establecidos lo tienen así: “El Tao iluminado aparece oscuro”, “El Tao que avanza parece que retrocede”, “El Tao parejo parece defectuoso”. La naturaleza superior parece un valle, La gran blancura parece ultrajada, La naturaleza extendida parece insuficiente, La naturaleza bien establecida parece clandestina, La naturaleza esencial parece modificada. El gran cuadrado no tiene ángulos. La gran vasija se logra tardíamente. La gran voz es imperceptible al oído. La gran imagen carece de forma. El Tao es misterioso y carece de nombre. Ahora bien, solamente el Tao es bueno prestando, Y además, perfecto."

"Ülem kuuleb Taost – kasutab usinasti; keskmine kuuleb Taost – võtab ja jätab; alam kuuleb Taost – naerab laia naeru. Kui ei naeraks, ei saaks Tao olla Tao. Sellest on vanad ütlemised: hele Tao paistab hämar; tulija Tao paistab mineja; sile Tao paistab konarlik; ülem Vägi paistab madal; Puhas valge paistab räpane; ohter Vägi paistab napp; kindel Vägi paistab vilets; tõeline loomus paistab muutlik; suurel ruudul pole nurki; suurt astjat annab kaua teha; suurt häält pole kuulda; suur märk on kujuta. Tao on varjuline-nimetu; Tao üksi on hea andja-lõpuleviija."

"وقتي مردي برتر درباره تائو مي شنود، بي درنگ جلوه گاه تائو مي شود. وقتي مردي متوسط درباره تائو مي شنود، نيمي از آن را باور مي كند و درباره نيم ديگر ترديد مي كند. وقتي ديوانه اي درباره تائو مي شنود، با صداي بلند مي خندد. اگر اين خنده نبود، تائويي وجود نداشت. راهي كه به نور مي انجامد به نظر تاريك مي آيد. راهي كه به جلو مي رود به نظر مي رسد به عقب باز مي گردد. راه مستقيم طولاني به نظر مي آيد. قدرت حقيقي ضعف به نظر مي آيد. خلوص ناب كدر به نظر مي آيد. ثبات واقعي تغيير به نظر مي آيد. وضوح راستين گنگي به نظر مي آيد. والاترين هنر ساده به نظر مي آيد. عشق راستين بي تفاوتي به نظر مي آيد. خرد ناب كودكي به نظر مي آيد. تائو را نمي توان جايي يافت، با اين وجود همه چيز در آن كامل مي شود و از آن قوت مي يابد."

"Kun viisas kuulee Taosta, seuraa hän sitä. Kun tavallisella älyllä varustettu kuulee siitä, pysyy hän siinä aikansa ja kadottaa sen pian. Kun hullu mies kuulee siitä, niin hän vain nauraa sille. Jolleivät sellaiset ihmiset pitäisi sitä pilkkanaan, ei sitä kunnolla voisi sanoa Taoksi. Sen tähden, niin kuin runoniekat sanoisivat: Joka Taon seurassa loistaa, hän katoaa varjoon, Hänen tiensä Taossa taaksepäin kulkee, ja kaikki hänen toimensa ovat hämäriä. Korkeimmalla hyveellä ei ole nimeä, Himmeältä näyttää suurin puhtaus, Todellinen viisaus epävarmimmalta, Synnynnäinen hyve ihmeellisimmältä. Kauimmin kestää muuttumaton muutos, Suorakulmaisuus ei kulmia tee. Suurinta venettä ei kukaan voi vyöttää. Kovinta ääntä ei koskaan ole kuultu. Suurin olio ei pukeudu muotoihin. Sillä Tao on salattu ja nimetön, mutta se on hyvä alussa ja lopussa."

"Quand un lettré d’ordre supérieur a entendu parler du retour au Principe, il s’y applique avec zèle. Si c’est un lettré d’ordre moyen, il s’y applique avec indécision. Si c’est un lettré d’ordre inférieur, il s’en moque. Et c’est une marque de la vérité de cette doctrine, que cette sorte de gens s’en moque. Le fait qu’ils ne la comprennent pas, prouve sa transcendance. On dit, comme en proverbe : ceux qui ont com­pris le Principe, sont comme aveuglés ; ceux qui tendent vers lui, sont comme désorientés ; ceux qui l’ont atteint, paraissent comme vulgaires. C’est que, la grande vertu se creuse comme une vallée, la grande lumière se voile volontairement de ténèbres, la vertu vaste fait croire qu’elle est défectueuse, la vertu solide se donne l’air de l’incapacité, le Sage cache ses qualités sous des dehors plutôt rebutants. Celui-là serait bien trompé, qui croirait à ces apparences. Carré si grand que ses angles sont invisibles (infini) ! Grand vase jamais fini ! Grand sens dans un faible son ! Grand type mais insaisis­sable ! Le Sage ressemble au Principe. — Or le Principe est latent et n’a pas de nom, mais par sa douce communication, tout est produit. Ainsi, à proportion, du Sage."

"כשחכם מכיר דאו משתדל אותו לישם בן־אדם רגיל נלהב אליו או אחר־כך עוזב טיפש צוחק עליו אבל ודאי שהדאו אינו דאו בלי צוחקים לא סתם אומרים : ניראה מוזר מי שמלא באור ורוח מי שרואה את הדרך הנכונה ניראה סוטה בשביל מי שהשיג את־רמת נפשו האדירה הוא בעיניי אנשים כמו שמגעיל בדוגמאות האלה יש הרבה ויכוח מפני שאנשים את רוב הכמות גבולי בלי רצונם רואים עם הרגשת שלילה וניגודים כה לעתים קרובות בצדק־על חושדים שזה שקרים בהשתנות עולם קשה למצוא את האמת בבטוח גדול יוצא מעבר לגבולות של הכרה רגילה אינן באפשרות ההישג פינות הריבוע האנק דורון אדיר רק במיקרה נדיר מגיע אוזנים לא שומעות את הצליל אשר מאוד חזק צלמו של דאו הגדול אינו בהגדרה ברורה חסר־לו־שם שמסתתר מעין כמו אוויר רקיע אכן יוצר את כל ההתחלות שבעולם ואת כל התהליכים של העולם מביא לסיומם"

"Az előkelő gondolkodású emberek, ha a Tao-ról hallanak, akkor minden igyekezetükkel követik a Tao-t és nem fordulnak el tőle. Az átlagemberek, ha a Tao-ról hallanak, egy ideig követik, azután elfelejtik. A közönséges emberek, ha a Tao-ról hallanak, szeretnek gúnyolódni rajta. Ha ily embernek a Tao nem szolgálna gúny tárgyául, bizonyára nem volna joggal Tao-nak nevezhető. Ezért mondták a régi verselők: Akit a Tao megvilágosított, azt homályosnak tartják. Aki a Tao-ban haladt előre, azt elmaradottnak tartják. Aki a Tao-hoz hasonló, azt közönségesnek tartják. Aki a legtökéletesebb az erényben, azt ócsárolják. Aki tisztaéletű, az szerintük együgyű. Akiben többféle jelenség van, azt kevésre becsülik. A szilárd jellemű ember a gyarlók szemében ingatag. Az igazi erkölcs az ő szemükben züllés. A fenséges Tao olyan, mint a végtelen négyszög, melynek nincs sarka. A fenséges Tao olyan, mint a végtelen nagy hang, amely ritkán hallható. A fenséges Tao olyan, mint a végtelen nagy edény, amely sohasem készül el. A fenséges Tao olyan, mint a végtelen nagy kép, melynek határai elmosódnak. A Tao titokzatos és névtelen. Csak ő képes áldani és tökéletessé tenni."

"Իմաստունը ճանաչելով Ուղին, ձգտում է ամեն ինչում հետնել նրան: Ուսյալը, ճանաչելով Ուղին, երբեմն հետնում է նրան, երբեմն մոռանում՝ նրա մասին: Անմիտ տգետը, լսելուլ Ուղու մասին ծիծաղում ու ծաղրում է ճրա ուսմունքը Իրոք, եթե Ուղին ծաղրանքի չենթարկվեր, իսկական ուսմունք չէր լինի: Ուստի ասում են. ճանաչելով Ուղին, իմաստունը նմանվում Է հիմարի, Ուղիով առաջ ընթացողը նման է նահանջողի, հարթ ուղին իրականում քարքարոտ ճանապարհ է, Ուղու բարձրագույն արժեքն անւոեսանելի Է աչքի համար, իսկ Ուղու գեղեցկությունը աչք է ցավեցնում, նրա առաւոությունը կոչված է լրացնելու ամենաչնչին կարիքը, նրա ամենամեծ արժանիքը առաջին հայացքից թույլ ու անշուք է երնում: Քանզի ամենամեծ ուղղանկյունը անկյուն չունի, ամենամեծ կառքը բոլորից դանդաղ է շարժվում, ամենահզոր ձայնը անլսելի է մարդու ականջի համար, ամենամեծ պատկերն անտեսանելի է մարդու աչքի համար, իսկ ուղին նման է անտեսանելու թողած ստվերին Ուղին (Դառն) անտեսանելի Է ե անանուն, բայց կյանք ու ամբողջականություն է տալիս բոլոր գոյերին:"

"Parasastrawan dari kelas tinggi, ketika mereka mendengar tentang Tao, berusaha untuk menerapkannya.Parasastrawan dari kelas menengah, ketika mendengarnya berusaha menyimpannya, tapi kehilangannya.Parasastrawan dari kelas terendah, ketika mereka mendengarnya, tertawa atasnya. Jika tidak ditertawai, tidak akan sesuai untuk menjadi Tao. Maka dari itu pembuat kalimat telah mengekspresikan diri merka: Tao, ketika paling terang tampak kurang bercahaya. Yang berkembang didalamnya tampak menggambarkan hitam; Jalan ratanya tampak seperti jalur bergelombang. Budi tertingginya muncul dari lembah; Keindahan terbaiknya menyakiti mata; Dan yang memiliki terbanyak, mengumpulkan paling sedikit. Budi termantapnya tampak menyedihkan dan rendah; Kebenaran tetapnya tampak berubah, yang paling lambat diciptakan. Keras suaranya, tapi tak ada kata yang diucapkan; Terlihat besar sebagai bayangan dari keteduhan. Tao adalah tersembunyi dan tidak memiliki nama; Tapi Tao lah yang ahli dalam meneruskan dan membuat semua lengkap."

"Þegar vitur maður heyrir um Alvaldið, tekur hann sér alvarlega fyrir hendur að breyta eftir því. Þegar meðalmaðurinn heyrir frá því sagt, fylgir hann því um stundarsakir, en hverfur síðan frá því. Þegar heimskinginn heyrir um það, hlær hann. Ef honum fyndist það ekki hlægilegt, gæti það ekki með réttu kallazt Vegur eilífðarinnar. Þess vegna segir hið fornkveðna: "Sá, sem býr í ljóma Alvaldsins, hverfur í dimmu. "Á Vegi eilífðarinnar virðist hann vera á afturför, "og sú leið er eins og torfærir troðningar. "Hin æðsta dyggð liggur djúpt, sem dalur, "og fegurðin mesta er sem ofbirta í augun. "Sá er auðugastur, sem ánægður er með lítið; "einlæg dyggð er álitin sérvizka "og stöðugleikur hennar hverflyndi. "Hinn víðasti reitur hefur engar hliðar, "og stærsta kerið er lengst í smíðum. "Enginn hefur heyrt hina hæstu tóna. "Hið stærsta er formlaust — skuggi skuggans. Alvaldið er hulið, og ekkert nafn hæfir því, en það er máttugt í örlæti sínu, svo að allt megi fullkomnast."

"Quando il gran dotto apprende il Tao lo pratica con tutte le sue forze, quando il medio dotto apprende il Tao or lo conserva ed or lo perde, quando l'infimo dotto apprende il Tao se ne fa grandi risate: se non fosse deriso non sarebbe degno d'essere il Tao. Perciò motti invalsi dicono: illuminarsi nel Tao è come ottenebrarsi, avanzare nel Tao è come regredire, spianarsi nel Tao è come incavarsi, la virtù somma è come valle, il gran candore è come ignominia, la virtù vasta è come insufficienza, la virtù salda è come esser volgo, la naturale genuinità è come sbiadimento, il gran quadrato non ha angoli, il gran vaso tardi si completa, il gran suono è una sonorità insonora, la grande immagine non ha forma. Il Tao è nascosto e senza nome, ma proprio perché è il Tao ben impresta e completa."

"上士、道を聞けば、勤めて之を行う。中士、道を聞けば、存（あ）るが若く、亡きが若し。 下士、道を聞けば、大いに笑う。笑わざれば、以て道と為すに足らず。故に建言に之れ有り。 「明道（めいどう）は昧（くら）きが若く、進道（しんどう）は退くが若く、夷道（いどう）は＊（もつ）れたるが若し。 上徳は谷の若く、太白は辱（よご）れたる若く、広徳は足らざるが若し。 建徳は偸（かりそめ）なるが若く、質真（しつとく）は渝（かわ）るが若く、大方（たいほう）は隅（ぐう）無し。 大器は晩成し、大音（たいおん）は希声（きせい）、大象（たいしょう）は形無し」と。 道は隠（かく）れて名無し。夫れ唯だ道は善く貸（ほどこ）し且つなす。"

"뛰어난 사람은 도에 대해 들으면 힘써 행하려 하고, 어중간한 사람은 도에 대해 들으면 이런가 저런가 망설이고, 못난 사람은 도에 대해 들으면 크게 웃습니다. 웃음거리가 되지 않으면 도라 할 수 없습니다. 그러므로 예부터 내려오는 말에 이릅니다: "밝은 도는 어두운 것같이 보이고, 앞으로 나아가는 도는 뒤로 물러가는 것같이 보이고, 평탄한 도는 울퉁불퉁한 것같이 보이고, 제일 가는 덕은 골짜기같이 보이고, 희디흰 것은 더러운 것같이 보이고, 넓은 덕은 모자라는 것같이 보이고, 굳은 덕은 보잘 것 없 것같이 보이고, 참된 실재는 변하는 것같이 보이고, 큰 모퉁이에는 모퉁이가 없고, 큰 그릇은 더디 이루어지고, 큰 소리는 거의 들리지 않고, 큰 모양에는 형체가 없다." 도는 숨어 있어서 이름도 없는 것. 그러나 도만이 온갖 것을 훌륭히 가꾸고 완성시켜 줍니다."

"Dema ţagirtęn hęja ű zanbilind bi Tao Dibihîzin Pirr xwe diwestînin da pę bikin ű bi kar bînin. Dema ţagirtęn orte bi Toa Dibihîzin Carna pę digirin ű carn wę winda dikin. Dema ţagirtęn nizim bi Tao dibihîzin Hîr-hîra kenę wan e. Lę pę ‘nekenîn’ bi xwe ne gelekî Bes e da navę Tao lę bibe, ji lewre Hatiye gotin: Tao a birűskdar tarî dixuye Pęţketina di Tao de mîna vegerę ye. Man ű sekna di Tao de hiţk ű zehmet dixuye. Qenciya rast mîna newalę ye. Paqijî kęm dixuye. Qenciyęn berfireh nebes dixuyin. Qenciyęn kokxurt xapîner dixuyin. Rűyę rastiyę dixuye ko tę guhertin. Jęhatbűn ű karîbűna mezin pirr wext dixwe Bo temam ű pęrfękt bibe. Dengę mezin ű xurt zehmet e bę guhdarî kirin. Awayę mezin bę ţęw ű awe ye. Tao veţartî ye ű bęnav e. Ji ber wisa bixwe ye ko Tao baţ e Bo pęţxistinę ű pęrfęktkirinę."

"Ja augstāko spēju cilvēks uzzina par Dao, Viņš cenšas dzīvot saskaņā ar to. Ja vidēju spēju cilvēks uzzina par Dao, Viņš reizēm seko tam, bet brīžiem neseko. Ja neapdāvināts cilvēks uzzina par Dao, Viņš tikai gardi pasmejas par to. Bet, ja viņa smiekli tad neskan visai skaļi, Par īsto Dao viņš vēl nav dzirdējis. Tādēļ parunu teicējs sacījis šādus vārdus: Dao apjēgšana šķiet kā miglainība, Sekošana Dao šķiet kā ačgārnība. Skaidrais Dao maigums liekas skarbums. Augsta prasme šķiet kā tūļāšanās. Īsta tikumība liekas izlaidība. Liela bagātība šķiet kā trūkums. Patiess spēks šķiet bikls kautrīgums. Īstā būtība izpaužas pārmaiņu gaitā. Lielam laukam stūri nav pamanāmi. Labus darba rīkus lēni gatavo. Pati dobjākā skaņa nav sadzirdama. Lielam veidojumam aprises izgaist tālē. Dao mēdz būt apslēpts un bez vārda, Taču visiem nes veltes un piepildījumu dod."

"Velen horen van de Tao. Een slimme leerling gaat er ijverig mee aan het werk. Een middelmatige leerling gelooft de Tao soms wel en soms niet. Een dwaze leerling lacht luid om de Tao. Zonder gelach zou de Tao niet bestaan. Daarom lijkt de heldere weg duister. Vooruitgang lijkt op achteruitgang. De eenvoudige weg lijkt moeilijk. De hoogste deugd lijkt een afgrond. Puurheid lijkt bezoedeld. Een overvloed aan goede wil lijkt niet te helpen. De kracht van het goede lijkt zwak. Echte goedheid lijkt onecht. Echte samenhang kent geen hoeken. Grote talenten hebben tijd nodig om te rijpen. De stilte is het mooiste geluid en de mooiste beelden hebben geen vorm. De Tao is onzichtbaar en niet te beschrijven. Alleen de Tao voedt en brengt alles tot vervulling."

"Mądry człowiek, dowiadując się o Tao, dąży do jego urzeczywistnienia. Wykształcony człowiek, dowiadując się o Tao, to wzoruje się na nim, to je traci. Nieuk, dowiadując się o Tao, wyśmiewa je. Jeśli nie byłoby wyśmiane, nie byłoby Tao. Dlatego istnieje porzekadło: kto dowiaduje się o Tao, podobny jest do ślepca; kto wnika w Tao, podobny jest do wycofującego się; kto jest na poziomie Tao, podobny jest do błądzącego; człowiek najwyższej cnoty podobny jest do prostaka; wielki oświecony podobny jest do wzgardzonego; bezgraniczna cnota podobna jest do jej braku; rozprzestrzenianie cnoty podobne jest do jej grabieży; istotna prawda podobna jest do jej nieobecności. Wielki kwadrat nie ma kątów; ogromne naczynie długo jest wyrabiane; silnego dźwięku nie można usłyszeć; wielki kształt nie ma kształtu. Tao ukryte jest i nie posiada imienia. Lecz okazuje ono pomoc i prowadzi do doskonałości."

"Quando uma pessoa superior escuta o Tao; Ele o pratica zelosamente. Quando uma pessoa mediana escuta o Tao; Ela o segue alguns momentos; Mas não o segue em outros. Quando uma pessoa inferior escuta o Tao; Ela ri dele às gargalhadas: Se não rir alto, Então não ouviu sobre o Tao. Por isto existem as sentenças: O Tao é claro, mas parece escuro; O Tao é progressivo, mas parece retrógrado; O Tao é plano, mas parece escabroso. A Virtude é suprema, mas parece um vale; A Virtude é firme, mas parece vazia; A Virtude é sólida, mas parece vacilante. O grande quadrado não tem cantos; O grande talento não termina cedo; A grande música não se ouve; A grande imagem não tem definição. O Tao oculta-se no sem-nome E só o Tao pode bem atuar Dando a si mesmo."

"Oamenii superiori, când aud vorbindu-se despre TAO, pun în practică; oamenii de jos, uneori urmează, alteori nesocotesc; cei inferiori şi proşti însă iau în râs. De n-ar fi luat în râs, n-ar fi adevăratul TAO. Odinioară se spunea: Cel ce percepe clar pare închis în umbră. Cel ce este pe culme pare jos. Cel cu adevărat virtuos pare de dispreţuit. Cel neprihănit pare acoperit de ruşine. Cel de merit, pare nepriceput. Cel plin de virtute pare neîngrijit. Omul simplu, puternic şi sincer pare de nimic."

"Когда ученый услышит о Тао, то будет стараться осуществить услышанное (в жизни). Когда человек средней руки услышит о Тао, то не будет соблюдать его до конца жизни. Когда мало ученый услышит о Тао, то он будет глумиться над ним. Если бы над ним не глумились, то оно и не заслужило бы имени Тао. Поэтому сказано следующее: Тот, кто разумеет очевидное Тао, кажется облеченным мраком; тот, кто идет вперед, держась Тао, кажется идущим назад; тот, кто на высоте Тао, кажется обыкновенным смертным. Человек высшей добродетели похож на долину. Человек высшей чистоты похож на презираемого. Человек высшей нравственности похож на неспособного. Совершающий добродетель похож на вора. Испытывающий правду похож на похищающего вещи. У большого четырехугольника не видно углов. Большой сосуд не скоро делается. Самый громкий голос не слышен. Большое изображение не имеет никакой формы. Тао скрыто от нас, поэтому оно не имеет имени. Оно снабжает все существа (силой) и ведет их к усовершенствованию."

"Ko moder človek sliši za Tao, ga nemudoma začne uresničevati. Ko povprečen človek sliši za Tao, na pol verjame, na pol dvomi. Ko nespameten človek sliši za Tao, se na glas zasmeji. Če se ne bi zasmejal, to ne bi bil Tao. Zaradi tega je rečeno: Pot v svetlobo se zdi temna, pot naprej se zdi, da nazaduje, neposredna pot se zdi dolga, resnična moč se zdi šibka, resnična čistost se zdi zamazana, resnična odločnost se zdi sprejemljiva, resnična jasnost se zdi zatemnjena, največji se zdijo nedovršeni, največja ljubezen se zdi brezbrižna, največja modrost se zdi otročja. Taa ni moč nikjer najti. Vendar hrani in dopolnjuje vse stvari."

"När duktiga studenter hör talas om Tao Strävar de efter att praktisera den. När medelmåttiga studenter hör talas om Tao Behåller de den ibland och ibland förlorar de den. När underlägsna studenter hör talas om Tao Börjar de gapskratta. Men "att inte skratta" är i sig själv inte tillräckligt för att kallas Tao, och därför är det sagt: gnistrande Tao tycks mörk Framsteg i Tao tycks se ut som tillbakagång. Bestämma sig för Tao tycks kärvt. Sann moral är som en dalgång. Det rena tycks ödmjukt. Innehållsrik moral tycks vara otillräcklig. Etablerad moral tycks bedräglig. Verklighetens ansikte tycks förändra sig. Den stora rutan har inga hörn. Stora möjligheter tar lång tid att genomföra. Stort ljud är svårt att höra. Bästa formen är otydlig. Tao är gömd och anonym. Detta är exakt varför Tao är bra för utveckling och fulländande."

"Tao’yu dinlemede, arif olan öğrencinin işi çalışkanlıktır; vasat öğrenci hatırına geldikçe bu çalışkanlığa katılır; akılsızın ki ise bunlara gülmektir. Ama aklımızdan çıkarmayalım ki ani kahkahalar olmazsa, o iş doğal olmaz. O yüzden derler ki: “An olur aydınlık bile göze karanlık görünür; ilerleme göze gerileme görünür; kolaylık göze zorluk görünür ve değer de göze boş, yetersiz, güçsüz görünür; an olur pak olan göze kirli görünür ve hatta gerçek göze yalan görünür ve karenin köşeleri varmış görünür; büyük itibar fayda etmez olur, en tiz nota işitilemez olur; biçimli göze biçimsiz görünür ve doğanın yolu insanın görüş alanından çıkmış olur”. İşte bu anlarda dahi, her şeyin gereğinin yapılabileceğinden, umudunu kesmez doğa."

"... Мудра людина, довідавшись про Дао, спрямовується до самореалізації в Ньому. Але немудрий, довідавшись про Дао, — то зберігає Його у своєму розумі, то втрачає. Дурні ж, почувши про Дао, глузують з Нього. А Тих, Хто пізнав Дао, — Тих вони називають заблудлими, божевільними... Мудрість видається їм божевіллям..., вища справедливість — пороком..., праведність — розпустою..., велика істина — неправдою... Так, великий квадрат не має кутів, великий звук не можна почути, великий образ неозорий... Так, Дао приховане від їхніх поглядів. Воно веде до Досконалості тільки достойників!"

"Thượng sĩ văn Đạo, cần nhi hành chi. Trung sĩ văn Đạo, nhược tồn, nhược vong. Hạ sĩ văn Đạo, đại tiếu chi. Bất tiếu, bất túc dĩ vi Đạo. Cố kiến ngôn hữu chi: Minh Đạo nhược muội. Tiến Đạo nhược thối. Di Đạo nhược lỗi. Thượng Đức nhược cốc. Đại bạch nhược nhục. Quảng đức nhược bất túc. Kiến đức nhược thâu. Chất chân nhược du. Đại phương vô ngung; đại khí vãn thành; đại âm hi thanh; đại tượng vô hình. Đạo ẩn vô danh. Phù duy Đạo thiện thải thả thành."