80

"小國寡民， 使有什伯之器而不用， 使民重死而不遠徙。 雖有舟輿，無所乘之； 雖有甲兵，無所陳之。 使民復結繩而用之， 甘其食， 美其服， 安其居， 樂其俗。 鄰國相望，雞犬之聲相聞， 民至老死不相往來。"

"信言不美， 美言不信。 善者不辯， 辯者不善。 知者不博， 博者不知。 聖人不積， 既以為人己愈有， 既以與人己愈多。 天之道，利而不害； 聖人之道，為而不爭。"

"Yaxşısı - xırda kənd, kiçik əhali Qoy min cür cihaz olsun – onları işlətməyə ehtiac olmaz Qoy camaat ölümə ciddi yanaşsın – dünyasını dəyişməkdən çəkinən olmaz Qayiğ-araba olsa da – minib gedən olmaz Yaraq-əsləhə olsa da – qeyib göstərən olmaz Qoy camaat yenidən qayıtsın ip düyünlərinə – yazı əvəzinə onları işlətsin Həyatları ilə razı olarlar Pay-qismətləri ilə qane olarlar Ocaqları salamat olar Adətləri səadət olar Kənd qonşuları bir-birini görər İt-xoruz bir-birini eşidər İnsanlar qocalıb rəhmətə gedər Və heç kəsin onlarla işləri olmaz"

"Äа преäположим, че äържавата е малка, а нароäът - малоброен. Äори äа има всякакво оръжие, то не бива äа се използва. Нека тъй äа стане, че хората äо края на живота си äа не напускат роäните места. Също лоäките и колесниöите не бива äа се използват. Äори äа имат и войниöи, не бива äа ги äемонстрират. нека нароäът възли äа плете и за писма äа ги използва. Нека яäенето му äа бъäе вкусно, облеклото - хубаво, äомът - уäобен и животът - раäостен. Нека близките äържави äа се оглежäат и äа слушат само петли и лай на кучета, а хората äа не се местят като чергари."

"Malé země s malými počty lidí, mají různé prostředky na zastrašování a tím, že je nepoužívají, mají lid, který z obav před smrtí nebude muset prchat do daleka, i když budou mít vojenské vozy a lodě, nebudou muset do nich nasedat, i když budou mít vojenská brnění a zbraně, nebudou muset jich používat. A právě tím dosáhnou, že lid si bude v pokoji uzlíčkovat čas a vychutnávat sladkosti života! Z jídla si bude dělat krásu, jeho oděvy budou uhlazené, jeho obydlí budou veselá a jeho obyčeji se stanou přátelská sousedská sezení! Tyto země si začnou být jako by na dohled a vzájemně budou slýchávat kritikaření kohoutů a štěkot psů. A jejich obyvatelé budou umírat až po dovršení staroby a bez toho, aby se museli beznadějně Podnebesím potulovat sem a tam!"

"Et lille land har en mindre befolkning. Skønt der er maskiner, der kan arbejde ti eller hundrede gange hurtigere end mennesket, er de ikke nødvendige. Folket tager døden alvorligt og rejser ikke langt. Skønt de har både vogne og både, er der ingen der bruger dem. Skønt de har rustninger og våben, er der ingen der bærer dem. Mennesker begynder atter at slå knuder på en snor i stedet for at skrive. Deres føde er enkel og sund, deres klæder simple og smukke, deres boliger sikre, deres færd lykkelig. Skønt de lever så tæt på deres naboer, at man kan høre haner gale og hunde gø tværs over vejen, lader de hinanden være i fred, alt imens de ældes og dør."

"Mag das Land klein sein und wenig Leute haben. Laß es zehnerlei oder hunderterlei Geräte haben, ohne sie zu gebrauchen. Laß die Leute den Tod wichtignehmen und nicht in die Ferne schweifen. Ob auch Schiffe und Wagen vorhanden wären, sei niemand, der darin fahre. Ob auch Wehr und Waffen da wären, sei niemand, der sie entfalte. Laß die Leute wieder Knoten aus Stricken knüpfen und sie gebrauchen statt der Schrift. Mach' süß ihre Speise und schön ihre Kleidung, friedlich ihre Wohnung und fröhlich ihre Sitten. Nachbarländer mögen in Sehweite liegen, daß man den Ruf der Hähne und Hunde gegenseitig hören kann: Und doch sollten die Leute im höchsten Alter sterben, ohne hin und her gereist zu sein."

"Όταν μία χώρα κυβερνάται σοφά, Οι κάτοικοι είναι ευχαριστημένοι. Απολαμβάνουν τους καρπούς της εργασίας τους, Και δεν χάνουν χρόνο εφευρίσκοντας Εκατοντάδες συσκευές που να τους γλυτώνουν χρόνο. Επειδή αγαπούν το σπίτι τους, Δεν ενδιαφέρονται για πολλά ταξίδια. Έχουν πλοία και άμαξες, Αλλά δεν επιβιβάζονται σε αυτά. Έχουν όπλα και πανοπλίες, Αλλά κανείς δεν τις φορά. Επειδή είναι αυτάρκεις, Απολαμβάνουν τη γλύκα του φαγητού τους, Βρίσκουν όμορφα τα ρούχα τους, Είναι ειρηνικά τα σπίτια τους, Και οι συνήθειές τους είναι χαρούμενες. Οι γειτονικές χώρες είναι τόσο κοντά Που μπορούν να ακούν τα σκυλιά των γειτόνων να γαυγίζουν Και τα κοκόρια τους να λαλούν. Όμως δεν πειράζει τους ανθρώπους κι αν πεθάνουν σε βαθιά γεράματα Χωρίς ποτέ να τις έχουν επισκεφτεί."

"Let there be a small country with few people. Let there be ten times and a hundred times as many utensils. But let them not be used. Let the people value their lives highly and not migrate far. Even if there are ships and carriages, none will ride in them. Even if there are arrows and weapons, none will display them. Let the people again knot cords and use them (in place of writing). Let them relish their food, beautify their clothing, be content with their homes, and delight in their customs. Though neighbouring communities overlook one another and the crowing of cocks and the barking of dogs can be heard, Yet the people there may grow old and die without ever visiting one another."

"Un pequeño estado con poca gente. Si hay implementos para diez y cien hombres, que no se usen, Si el pueblo teme a la muerte, que sea tanto que no se aleje. Aunque haya botes y carruajes, que no haya adónde dirigirse con ellos. Aunque haya armas y armaduras, que no haya ocasiones donde exhibirlas. Que el pueblo retorne al uso de los nudos de soga. Que disfruten de la comida, que consideren hermosos sus atuendos, que estén satisfechos con sus moradas, y felices con sus costumbres. Aunque los estados vecinos estén al alcance de la vista, y los ladridos de los perros y los cantos de los gallos se escuchen desde el otro estado, la gente envejecerá y morirá sin visitarse con los vecinos."

"Väike riik, vähe rahvast ... Olgu riistu kümnele-sajale, aga neid ei kasutata. Surma võetakse tõsiselt, ei rännata kaugele. Kuigi on paadid-vankrid – nendega ei sõideta; kuigi on soomusrüüd ja tapariistad – neid ei näidata. Hakatakse jälle sõlmima nööre ja neid kasutama. Toit on maitsev, riided nägusad, kodud rahulikud, kombed kenad. Oma riigist näeb naabrit; kuuleb kuke kiremist, koera haukumist; inimesed aga kuni surmani ei tee üksteisega tegemist."

"اگر كشوري خردمندانه اداره شود، ساكنانش خوشنود خواهند بود. از دسترنج شان لذت مي برند و از آن جايي كه خانه هايشان را دوست دارند علاقه به سفر را از دست مي دهند. ممكن است در اين كشور چند وسيله ي نقليه و قايق وجود داشته باشد ولي به جايي نمي رود. ممكن است انبارهاي ادوات جنگي وجود داشته باشند ولي كسي از آن ها استفاده نمي كند. مردم از خوراكشان لذت مي برند و از زندگي با خانواده هايشان شادند. تعطيلات را در باغچه هايشان سپري مي كنند و از كمك به همسايگان خوشنود مي شوند. حتي اگر كشور همسايه به قدري به آن ها نزديك باشد كه صداي خروس ها يا پارس سگ هايشان را به سادگي بشنوند، از اين كه بدون سفر كردن به كشور همسايه در سن پيري بميرند، راضي اند."

"Jos minulla olisi pieni valtakunta ja ainoastaan kymmenen tai sata kykenevää miestä, niin minä en käyttäisi niitä hallitukseen. Minä opettaisin kansaa katsomaan kuolemaa korkeaksi asiaksi ja silloin he eivät lähtisi ulkomaille sitä etsimään. Vaikka heillä olisi laivoja ja vaunuja, eivät he niillä lähtisi matkaan. Vaikka heillä olisi sotavarustuksia, ei heillä olisi koskaan tilaisuutta ottaa niitä yllensä. Kansa palaisi taas nuoran ja solmun käyttöön (kirjoituksen asemasta). He huomasivat karkean ruuan hyvänmakuiseksi, pitäisivät yksinkertaiset vaatteensa kauniina, katsoisivat talojansa lepopaikoiksi ja nauttisivat omista yksinkertaisista huvituksistansa. Vaikka läheisyydessä olisi naapurivaltio ja sieltä kuuluisi kukkojen kieunta ja koirien haukunta, niin kansani kuitenkin kasvaisi vanhaksi ja kuolisi tuntematta tarvetta seurustella sen kanssa."

"Si j’étais roi d’un petit État, d’un petit peuple, je me garderais bien d’utiliser (de mettre en charge) les quelques dizaines d’hommes capables que cet État contiendrait. J’empêcherais mes sujets de voyager, en leur faisant craindre la mort par accident possible, tellement qu’ils n’oseraient pas monter dans un bateau ou sur un char. Je défendrais tout usage des armes. En fait de lettres et de science, je les obligerais à revenir aux cordelettes à nœuds (quippus). C’est alors qu’ils trouveraient leur nourriture savoureuse, leurs habits beaux, leurs maisons pai­sibles, leurs us et coutumes agréables. (J’empêcherais la curiosité et les communica­tions, au point que,) mes sujets entendissent-ils de chez eux les cris des coqs et des chiens de l’État voisin, ils mourraient de vieillesse avant d’avoir passé la frontière et eu des relations avec ceux de l’État voisin."

"אחלום לי על ארץ קטנה בה־שמחים־תושבים־לשכנים מהחיים מרוצים וממוות פוחדים על ארצות אחרות לא חושבים יש־הכול אין־במה לקנאות אך הם לא משתמשים בכלים כדי לשוט יש סירות כדי לרכוב מרכבות אף אחד לא רוצה טיולים ויש נשק אפילו כדי להיות רגועים אין איתו שאיפות לארצות השכנות בסירוב המצאות של חכמי הדורות שוב חזרו למסרות של אבות יהיה לי אוכל הצנוע אצלהם טעים יתיאמו לי בגדים תוצרת־בית חיים מלאי רגיעה פשוטים ומנהגים שאצלהם נפלאים שיהיה רק צעד עד לארץ־שכנים שמשם אשמע נביחות כלבים לא־אצא־לא־אחזור שום־מקום עד מותי שם אחיה שנים רבות בלי לפגוש זולתי"

"Elképzelek magamban egy kis országot kevés lakossal. Legyen benne tíz vagy több derék hivatalnok, és ezeknek ne kelljen a hatalmukat igénybe venni. A nép ne féljen a haláltól, és ne vándoroljon a távoli országokba. Bár van hajója, kocsija, ne kelljen messze távolba utaznia. Bár van fegyvere, páncélja, ne kelljen sose hadakoznia. Az emberek térjenek vissza ahhoz az egyszerű állapothoz, amikor zsinórcsomókat használtak írásként. Legyen ételük jóízű, ruhájuk egyszerű és csinos. Lakásuk békés, erkölcseik szelídek. A szomszéd községek oly közel legyenek egymáshoz, hogy a kakaskukorékolás és kutyaugatás egymáshoz áthallható legyen. Az emberek éljenek nagy kort, és haljanak meg anélkül, hogy ide-oda utaztak volna."

"Սակավ բնակչությամբ փոքր պետությունում ես այնպես կկառավարեի, որ այն անհաւոները, ովքեր տաս կամ նույնիսկ հարյուր մարդու հմտություն ու տաղանդ ունեն, երբեք պահանջված չլինեն: Այնպես կկառավարեի, որ մարդիկ ահ ու սարսափով մտածելով մահվան մասին, այդուհանդերձ չհեռանան երկրից` նույնիսկ մահից փրկվելու համար: Առիթ չէի ստեղծի, որպեսզի մարդիկ, ունենալով նավեր ու կառքեր, դրանցով հեռանան երկրից: Ունենալով զրահասգեստ ու սուր զենքեր, ամեն գնով կխուսափեի դրանց գործածման հաճար առիթ ստեղծելուց Այնպես կկառավարեի, որ մարդիկ գրավոր հիերոգլիֆների փոխարեն կապերով թելեր գործածեն հաղորդակցվելու համար: Այնպես կկառավարեի, որ մարդիկ իրենց հասարակ սնունդը քաղցր ու համադամ համարեն, որ իրենց հագած հասարակ հագուստը նրանց աչքին գեղեցիկ երնա, որ իրենց աղքատիկ կացարանները նրանց համար հանգստի երջանիկ հանգրվան լինեն, իսկ իրենց ընդհանուր հասարակ ավանդույթները` ուրախության ու բերկրանքի աղբյուր: Կուզենայի, որ հարնան տերությունը հեռու չլիներ: Եվ հարնան տերությունից մինչն իմ տերությունը ճանապարհին լսվեր աքաղաղների կանչն ու շների հաչոցը. բայց կուզենայի որ իմ մարդիկ երբեք չզուգավորվեին հարնան տերության մարդկանց հետ:"

"Dalam sebuah negara kecil dengan populasi kecil, aku akan memerintahkan bahwa, walaupun ada individu dengan kemampuan-kemampuan sepuluh atau seratus orang, mereka tidak boleh dipekerjakan; Aku akan membuat orang-orang, walaupun melihat kematian sebagai hal yang menyedihkan, tidak pindah ketempat lain. Walaupun mereka memiliki perahu dan kereta, mereka seharusnya tidak memiliki acara untuk menaikinya.; walau mereka memiliki mantel kulit dan senjata tajam, mereka tidak seharusnya perlu menggunakannya. Aku akan membuat rakyat kembali menggunakan tali simpul. Mereka harus menganggap makanan mereka manis; pakaian mereka indah; rumah mereka tempat istirahat; dan kegiatan mereka sebagai sumber kesenangan. Seharusnya ada negara tetangga pada jarak dekat dan suara unggas dan anjing dapat terdengar sampai ke tempat kami, tetapi aku akan membuat semua orang sampai tua, bahkan sampai mati, tidak mempedulikannya."

"Lítið ríki, mannfátt. — Það hefði aðeins herbúnað fyrir tíu eða hundrað menn og þyrfti ekki á honum að halda. Fólkið mundi líta alvarlega á dauðann og alls ekki fara úr landi. Þótt menn hefðu báta og vagna, mundu þeir ekki fara burt á þeim. Og þótt þeir hefðu brynjur og vopn, mundi ekki til þess koma, að það yrði notað. Þeir mundu aftur fara að nota hnútaletur. Þeim mundi smakkast fæðan og finnast óbrotinn klæðanður sinn fagur; þeir mundu eiga sér hvíldarstað heima og unna sínum venjulegu háttum. Þó að nágrannalandið blasi við, og heyra megi þaðan hanagal og hundgá, mundi fólkið eldast og deyja, en aldrei langa þangað."

"Piccoli regni con pochi abitanti: arnesi da lavoro in luogo d'uomini (sian dieci o cento) il popolo non usi. Tema la morte e fuori non emigri. Se anche vi son navigli e vi son carri, il popolo non tenti di salirvi; se anche vi son corrazze e vi son armi, mai e poi mai le tiri fuori il popolo. E ritorni ad usar nodi di corda; e trovi gusto in cibi e vesti suoi; ed ami la sua casa, i suoi costumi. Se stati vi vedessero vicini tanto che cani e galli se ne udissero, invecchino così, fino alla morte quei due popoli: senza alcun contatto."

"小国寡民、什伯の器有りて用いざらしめ、民をして死を重んじて遠く徒（うつ）らざらしむ。 舟輿（しゅうよ）有りと雖（いえど）も、之に乗る所無く、甲兵有りと雖も、之を陳（つら）ぬる所無し。 人をして復（ま）た縄を結びて之を用い、其の食を甘（うま）しとし、其の服を美とし、其の居に甘んじ、其の俗を楽しましむ。 隣国、相い望み、鶏犬の声、相い聞こえて、民、老死に至るまで、相い往来せず。"

"인구가 적은 작은 나라 열 가지 백 가지 기계가 있으나 쓰이지 않도록 하십시오. 백성 죽음을 중히 여겨 멀리 이사가는 일이 없게 하십시오. 비록 배와 수레가 있어도 타는 일이 없고, 비록 갑옷과 무기가 있어도 내보일 일이 없습니다. 사람들 다시 노끈을 매어 쓰도록 하고, 음식을 달게 여기며 먹도록 하고, 옷을 아름답게 생각하며 입도록 하고, 거처를 편안하게 생각하며 살도록 하고, 풍속을 즐기도록 하십시오. 이웃 나라가 서로 바라 보이고, 닭 우는 소리 개 짖는 소리가 서로 들리지만, 사람들 늙어 죽을 때까지 서로 왕래하는 일이 없습니다."

"Bera welatek biçűk hebe bi hindik Xelk, yęn, li gel ko pirr mekînęn wan hene jî, lę wan bi kar nayinin. Yęn li mirinę bi hayjębűn dinerin ű naçin Pirr dűr nagerin. Li gel ko qeyikęn wan hene ű Erebeyęn wan, li wan ti caran siwar nabin. Li gel mertal ű çekęn wan hene, lę yekcar naçin ceng ű ţer. Bera vegerin pîvandinę bi Girędana girękan di werîs de. Bera xwarina wan xweţ bibe, cilin spehî bide wan, warekî tije aţtî ű jînek rihet. Li gel ko welatę nęzîkî wan tę dîtin Ű kűçikęn wî ű mirîţkęn wî Tęn bihîstin, Dę merov kal bibin ű bimirin Bę ko herin serdana welatęn hevdu"

"Kaut valstis būtu mazas, tajās nedaudz ļaužu, Lai arī cik daudz būtu sarežģītu rīku, tos labāk mierā likt. Kaut ļaudis dzīves laikā neilgotos nāves Un neaizklīstu tālu svešumā. Ja arī būtu laivu, ratu pietiekami, Nevienam nevajag’a ar tiem projām braukt. Lai arī cik daudz būtu ieroču un bruņu, Tos mūžam nevajag’a kaujā laist. Lai ļaudis atkal auklās mezglus sien Un mezglu rakstu lieto rakstu zīmju vietā. Kaut garda šķistu pārtika un drēbes – košas, Kaut ērti šķistu mājokļi un dzīve – jautra. Ja arī kaimiņzemes atrastos tik tuvu, Ka vienā sadzirdētu otras suņu rejas, gaiļu dziedāšanu, Kaut ļaudis mirtu sirmā vecumā, Ne reizes nebijuši kaimiņzemē."

"In een kleine gemeenschap is het rustiger. Hoewel er grote en kleine machines zijn, zijn ze niet nodig. De mensen nemen de dood serieus en reizen niet ver. Ze maken weinig gebruik van de voertuigen die ze hebben. Ze hebben wapens, maar tonen ze niet. Ze kiezen voor eenvoudig handwerk en eten met smaak. Ze zien schoonheid in hun kleding en ze genieten van hun stevige huizen. Ze zijn gelukkig op hun manier. Hoewel ze hun buren kunnen zien en de hanen kraaien en de honden blaffen aan de overkant van de weg, laten ze elkaar in vrede leven, oud worden en sterven."

"Państwo należy uczynić maleńkim, a naród – wyjątkowym. Jeśli nawet jest wiele oręża, nie należy go używać. Należy sprawić, by naród do końca swych dziejów nie wędrował daleko. Jeśli nawet są łodzie i wozy bojowe, nie należy ich używać. Jeśli nawet istnieją wojska zbrojne, nie należy ich wystawiać. Należy sprawić, by naród znów zaczął pleść węzły i używał ich zamiast pisma. Należy uczynić smacznym jego pożywienie, piękną jego odzież, urządzić mu spokojny dom, uczynić wesołym jego życie. Sąsiednie państwa patrzałyby na siebie z daleka, słuchałyby jak u sąsiada pieją koguty i szczekają psy, a ludzie do starości i śmierci nie byliby zmuszeni koczować z miejsca na miejsce."

"Um reino deve ser pequeno E ter poucas pessoas. Utensílios que aumentam a força Não devem ser utilizados. As pessoas devem temer a morte E não migrar. Barcos e carros Não devem ser movidos. Armas e couraças Não devem ser exibidas. Que o povo volte ao uso de nós em cordas; Ao doce do seu alimento, à beleza de suas roupas; À paz de sua casa e ao conforto dos seus costumes. Com reinos vizinhos, aqui e ali; Com canto de galos e latidos de cães, aqui e ali; Com gente envelhecendo e morrendo, Sem mudar para lá e para cá, aqui e ali."

"Aş dori să conduc o ţară mică şi un popor puţin numeros. Vreo zece sau o sută din supuşii mei ar avea arme, dar nici pe acelea nu le-ar întrebuinţa. I-aş învăţa să se teamă de moarte şi să nu se ducă să o caute în afara regatului. Ei ar avea vase de război şi care de luptă, însă nu le-ar folosi. Ar avea armură, dar nu ar purta-o. I-aş face înainte de toate să revină la ocupaţiile lor fireşti şi să se iubească plini de dăruire şi abnegaţie. Astfel ei ar găsi plăcută hrana obişnuită, elegant veşmântul simplu, paşnică şi sigură locuinţa lor, încântătoare desfătările patriarhale. Şi de ar fi aşa de aproape de regatul vecin încât s-ar auzi cântec de cocoş şi lătrat de câini, supuşii mei fericiţi ar ajunge la adânci bătrâneţi şi ar muri fără să fi simţit nevoia de a ieşi din ţară."

"Так как в маленьком государстве мало народа, то хотя в нем много лучших орудий, но они останутся без употребления и без надобности. Народ такого государства потеряет всякую предприимчивость и умрет на месте своего рождения, не двигаясь никуда. Если у него много возов и кораблей, то они останутся без употребления. Хотя он имеет благоустроенное войско, но негде выставить его. Он будет плести веревку, чтобы ею оградить свое государство. Хотя он ест хорошо, одевается красиво, устраивает покойное жилище и живет весело, но существование его будет бесполезно. Хотя такое государство находится с соседним в таком близком расстоянии, что слышны пение петухов и лай собак в нем, но сообщения между ними никогда не будет."

"Če je država vodena modro, bodo njeni prebivalci zadovoljni. Ljubijo delo svojih rok in ne zapravljajo časa z izumljanjem novih naprav, s katerimi bi bilo prihranjenega veliko dela. Ker iskreno ljubijo svoje domove, jih potovanje ne zanima. Morda je nekaj vozov in ladij, vendar nikamor ne gredo. Morda je zaloga orožja, vendar ga nihče ne uporablja. Ljudje imajo radi svojo hrano, z zadovoljstvom so s svojo družino, vikende preživljajo na svojih vrtovih, radostni pri delu v svoji soseski. In čeprav je sosednja država tako blizu, da lahko ljudje slišijo njihove peteline kikirikati in pse lajati, so zadovoljni s tem, da umrejo v pozni starosti, ne da bi jo kdaj videli."

"Låt landet vara litet och människorna få, Som, även om de har många maskiner, så använder de dem inte. De tar döden allvarligt och vandrar inte långt bort. Fastän de har båtar och vagnar, åker de aldrig i dem. De har vapen men de går aldrig i krig. Låt dem återvända till att mäta genom att göra knutor i repen. Se till att de har bra mat, ge dem fina kläder, en fridfull boning och ett avslappnat liv. Fastän grannlandet kan ses och dess hundar och kycklingar höras, Kommer människorna att bli gamla och dö utan att ha besökt varandras länder."

"Küçük bir ülkenin pek çok makinesi olabilir; ama halkın işine yaramayabilirler; kullanmadıkları tekne ve binekleri olur; zırh ve silahları gösterilmez; çünkü ölüme ciddiyetle bakarlar. Yazdıkları kadar düğüm atmazlar ve evden çok uzağa yolculuk etmezler. Yedikleri yemekler sade ve iyidir, giysileri de sade; evleri güvenlidir sürgüsüz demirsiz ve onlar kendi bildikleri gibi yaşayarak mutludurlar. Komşuların horoz ve köpekleri seslerini uzağa yetiremeseler de bu köylerin insanları çok yaşayıp huzur içinde ölür."

"Про державний устрій я мислю так: Краще, коли країна маленька і не густо населена. Навіть якщо є багато зброї, не треба її застосовувати. Кораблі і бойові колісниці використовувати теж не треба. Воїнам — краще не воювати. Треба, щоб життя в країні було таким, аби люди не воліли країну залишити. Добре, якщо їжа в усіх смачна, одяг гарний, житло зручне, життя радісне. Добре з любов’ю дивитися на сусідню державу, слухати, як там співають півні і гавкають собаки. Добре, щоб люди, доживши тут до похилого віку, осягали Досконалість, а йдучи звідси, вже не вертатися сюди."

"Tiểu quốc quả dân, sử hữu thập bá chi khí nhi bất dụng. Sử dân trọng tử nhi bất viễn tỉ. Tuy hữu chu dư vô sở thừa chi. Tuy hữu giáp binh, vô sở trần chi. Sử dân phục kết thằng nhi dụng chi. Cam kỳ thực, mỹ kỳ phục, an kỳ cư, lạc kỳ tục. Lân quốc tương vọng. Kê khuyển chi thanh tương văn. Dân chí lão tử, bất tương vãng lai."