One

"道可道， 非常道。 名可名， 非常名。 無名天地之始。 有名萬物之母。 故常無欲以觀其妙。 常有欲以觀其徼。 此兩者同出而異名， 同謂之玄。 玄之又玄， 眾妙之門。"

"Путü, веäущий к öели, не естü извечный Путü. То, что можно сказатü, не естü извечное Слово. Не облаäающий именем - начало Неба и Земли, я называю его "матü всех вещей". И потому неустанно освобожäаясü от стремлений, узришü сокровеннейшее его, неустанно обретая стремления, узришü облик его. И то, и äругое имеют оäин исток и различаются лишü названием. Äля невеäомого все имена, что оäно. Виäетü в чуäесном чуäесное - вот ключ ко всем тайнам мира."

"Tao, které se dá popsat slovy, není stálé Tao jméno, které se dá jmenovat, není věčné jméno bezejmenné je počátkem všeho pojmenovatelné je matkou tisíce věcí proto prázdný a bez přání vidí počáteční jemnost ale naplněný vidí povstávající úplnost to obojí má společný původ, ale různé jméno, dohromady je nazýváme tajemstvím hlubším než hlubina sama branou k počátku"

"Die Bahn der Bahnen ist nicht die Alltagsbahn; Der Name der Namen ist nicht der Alltagsname. Unnambarkeit ist Wesen des Allüberall; Nambarkeit ist Werden des Einzelnen. Jedoch: klar siehet, wer von ferne sieht, und nebelhaft, wer Anteil nimmt. Diese Grundwesenheit, zwiefältig, ist Eins in der Erscheinung nur, zwiefacher Gegensatz. Sie ist das Unergründliche, das unergründliche Gründliche, das Tor zum letzten Geheimnis."

"The Tao that can be told is not the eternal Tao. The name that can be named is not the eternal name. The nameless is the beginning of heaven and earth. The named is the mother of ten thousand things. Ever desireless, one can see the mystery. Ever desiring, one can see the manifestations. These two spring from the same source but differ in name; this appears as darkness. The gate to all mystery."

"El Tao que puede ser expresado no es el Tao perpetuo. El nombreque puede ser nombrado no es nombre perpetuo. Sin nombre es Principio del Cielo y de la Tierra y con nombrees la Madre de los diez mil seres. El que habitualmente carece de concupiscencia ve su maravilla.El habitualmente codicioso no ve más que sus últimos reflejos. Estos dos brotan juntos; pero traen nombres distintos. Ambos,igualmente, son misterio sobre misterio y puerta de todas las maravillas. El Tao que puede ser expresado."

"La voie qui peut être exprimée par la parole n'est pas la Voie éternelle; le nom qui peut être nommé n'est pas le Nom éternel. (L'être) sans nom est l'origine du ciel et de la terre; avec un nom, il est la mère de toutes choses. C'est pourquoi, lorsqu'on est constamment exempt de passions, on voit son essence spirituelle; lorsqu'on a constamment des passions, on le voit sous une forme bornée. Ces deux choses ont une même origine et reçoivent des noms différents. On les appelle toutes deux profondes. Elles sont profondes, doublement profondes. C'est la porte de toutes les choses spirituelles."

"Az út, mely szóba-fogható, nem az öröktől-való; a szó, mely rája-mondható, nem az örök szó. Ha neve nincs: ég s föld alapja; ha neve van: minden dolgok anyja. Ezért: aki vágytalan, a nagy titkot megfejtheti; de ha vágya van, csak a dolgokat szemlélheti. E kettő mögött közös a forrás, csupán nevük más. Közösségük: csoda, s egyik csodától a másik felé tárul a nagy titok kapuja."

"La Via delle vie* non è la via ordinaria; il Nome dei nomi non è il nome ordinario. Indeterminata, innominabile, essa appare come l'essenza universale; nominabile, concreta, essa appare come il divenire del singolo. Tuttavia: chi si stacca, chi contempla da lungi può vedere là dove è nebbia torbida per chi con la propria passione partecipa alle cose.** Ora la Via è una oltre l'opposizione*3* che attua il suo fenomeno: essenzialità fondamentale, essa è l'insondabile, la base insondabile che appare oltre la porta dell'ultimo mistero."

"Избранный Дао -- Дао не постоянный. Имя* äанное -- имя не постоянное. Небытие именую Неба-Земли Лоном, Бытие -- Матерüю всего сущего. Отсюäа: постоянного Небытия жажäая -- созерцаю Её Сокровенное, Бытия постоянного жажäая -- созерцаю Её формы. То и äругое -- еäинороäны, но имена -- разные. Еäино свиäетелüствуют об Изначалüном. Изначалüнейшее Изначалüное -- вхоä Всеобщего Сокровенного."

"Đạo (mà) có thể gọi được, không phải là Đạo thường (hằng cửu). Tên mà có thể gọi được, không (còn) phải là tên thường (hằng cửu). Không tên là gốc của trời đất, có tên là mẹ của muôn vật. Cho nên thường không có dục để nhìn thấy chỗ vi diệu của mình. Thường có dục, để nhìn thấy chỗ giới hạn (công dụng) của mình. Hai cái đó cùng một nguồn gốc, nhưng tên khác nhau, đều gọi là Huyền nhiệm. (Cái) tối ư huyền nhiệm ấy chính là cửa phát sinh ra mọi điều huyền diệu."